Lady Yuma( ace Beyonce) is nu een kleine 7 maand bij
ons.
Wat kunnen wij vertellen over deze maanden? Heel veel.
Vanaf de 1ste ontmoeting waren wij gecharmeerd
door deze dame.
De ontmoeting met onze kinderen verliep voortreffelijk.
Yuma was in het begin bang van alles en iedereen. Schoolpoort,
dichtrijdendeauto’s of vrachtwagens, met Yuma was het dan opletten geblazen.
Iedere dag zagen/zien we verbetering. Yuma bloeide open in het gezin en onze
zoon was en is nog steeds haar grootste knuffelvriend.Onze Amerikaanse cocker
Charlie vind het heerlijk om met haar te stoeien of te slapen. Onafscheidelijk
zijn deze 2. Yuma weet ook al heel goed wanneer ze mee mag met de auto of
wanneer het tijd is om te wandelen. Ze houdt ervan om los te rennen op het
strand of hier bij ons in de velden. Maar o wee als je Charlie en haar samen
loslaat. Dan kan je het schudden. Spelen, ravotten, rennen... allemaal goed.
Maar op zo’n moment luisteren? Vergeet het.
Na een aantal dagen was Yuma reeds proper in huis. Uurtje
alleen of een halve dag, niks vond je terug. Maar na de verlofperiode van 3
weken in de zomervakantie kan/wil Yuma blijkbaar niet meer alleen zijn. Of een
plas of een drol of er was beschadiging aan de muren. Ondertussen hebben we
bijna alles geprobeerd. Gewone bench, open bench. NO GO. Yuma laat alles lopen
waar je bijstaat, als je ook maar de intentie hebt om haar naar de bench te
begeleiden. We hebben al wel eens gevloekt, en gesakkerdepietjes maar onze
Spaanse dame is een onderdeel van ons gezin geworden. Je kinderen geef je toch
ook niet op omdat ze iets mispeuteren. Ze is zo dankbaar wanneer ze mag gaan
wandelen of er met haar gestoeid wordt. Ze is enorm lief naar iedereen van het
gezin en nieuwe mensen besnuffelt ze even en na haar goedkeuring krijgen die ook
al de Yumaknuffels. Ze is in die 7 maanden enorm gegroeid en geëvolueerd en doet
dit nog elke dag. Zo was ze in het begin doodsbenauwd van de stofzuiger, maar
kon ik vandaag net niet haar pootjes stofzuigen. (mocht ik dat willen) We zullen
verder nog een aantal dingen uitproberen, maar bovenal genieten van het
gezelschap van zo’n lieve, speelse, soms zotte, immens dankbare, prachtige
keppekeutel!
Zouden wij Yuma nog kunnen missen? Geen moment, of zoals
zoonlief zou zeggen: “No way!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten