Greetje

Greetje is er vandaag een jaar maar het lijkt langer. Ze is zo vertrouwd dat het nauwelijks voor te stellen is dat het pas een jaar geleden is dat ik haar ophaalde op Schiphol.
Greetje is een heel vrolijk hondje. Ze huppelt door de bossen en struiken als een hertje en begroet je op haar achterpoten. Je kan met haar dansen en dat vindt ze leuk. Ze heeft een knuffelaap waar ze de hele dag mee rondloopt en die ze graag aan je komt laten zien. Ook mensen die op bezoek komen, komt ze die tonen.
Ze houdt niet zo van weggooispelletjes en het is ook niet de bedoeling dat je de knuffel pakt en er iets mee doet; ze komt hem laten zien.
Ze rent ook niet graag achter stokken aan en een bal vindt ze twee keer leuk maar dan gaat ze liever zelf wat rondsnuffelen. Takken voor haar gooien doet haar niets. Een keer toen een neefje met een langere tak zwaaide, kroop ze geschrokken weg - misschien een overblijfsel en glimp van het onbekende stukje verleden van haar.
Als weg ik ben, pakt ze vaak haar knuffelaap en meestal ook een slof van mij mee in haar mand. Ze bijt er niet op maar ligt ermee in haar pootjes. Een lekker kluifje dat ze krijgt voor als ik er iets langer niet ben, bewaart ze tot ik terug ben en gaat daar dan direct op knauwen.
Als ze uit wil komt ze met mijn wandelschoenen aan en 's morgens als ze het tijd vindt om op te staan, komt ze me de spijkerbroek of een t-shit brengen. Ze wil uit. Dat is rond 7 uur. Ze moet dan ook echt. We lopen een rondje en vaak loopt de poes dan mee net als bij het laatste rondje voor het slapengaan. Na het vroege rondje ga ik weer terug naar bed en lees daar nog een uurtje voor ik echt opsta en Greetje gaat weer lekker liggen op haar kussen.
Er zijn in huis ook twee poezen in huis. Jet een rode schuwe poes vindt ze eigenlijk heel leuk en die nodigt ze vaak uit om mee te spelen maar Jet snapt geen hondentaal en bekijkt de pogingen meewarig vanuit een veilige, iets hogere positie. Jet houdt van het kussen en de mand van Greetje en ligt daar vaak in. Als Jet daar ligt dan respecteert Greetje dat en zoekt ze een ander plekje - soms kruipt ze er voorzichtig bij maar dat duurt nooit lang.

Loesje, een aanhankelijke poes, is toeschietelijker maar niet erg speels. Greetje en Loesje letten op elkaar. Loesje is ook de poes die graag mee loopt als Greetje uitgelaten wordt. Toen Loesje een nestje had in het voorjaar werd Jet het huis uitgejaagd door Loesje maar mocht Greetje met de kleintjes spelen, toen die konden lopen. Dat deed Greetje heel voorzichtig.
Greetje is nu helemaal gewend en heeft laatst zelfs geblaft. Dat doet ze eigenlijk nooit en ik heb wel eens gedacht dat ze dat misschien wel niet zou kunnen. Maar ze kan het wel; er was een vreemde poes in de tuin en ze blafte opeens - ze wordt waaks. Ze wil nu ook niet dat de poezen bij haar voerbak komen als die net gevuld is en ook kan dan nu ook wel gromgeluiden maken.
Ze verhaard niet maar moet wel getrimd worden anders gaat haar vacht vervilten. Borstelen vindt ze heerlijk daarvoor gaat ze op haar rug liggen maar kammen niet dan loopt ze weg naar haar mand en komt niet terug als ik haar roep terwijl ze dat eigenlijk altijd wel doet.
Toen Greetje net kwam was ze een ongefocust, ongericht projectiel als ze buiten was. Ze wist echt niet waar ze heen moest en alles overweldigde haar - zoveel prikkels. Een hondencoach is in de beginperiode 5 keer mee gelopen en heeft tips gegeven om haar aandacht meer gericht op de directe omgeving te richten. Dat hielp goed en samen hebben we na een paar weken de stap naar loslopen bij een wandeling gezet. Nu loopt Greetje in het bos los en scharrelt rond in de

buurt van mij. Ze let goed op waar ik ben en bij een kruispunt kijkt ze en wacht op een signaal welke kant we opgaan. Ze weet ook dat ze bij de weg aangelijnd wordt en wacht op die plek als zij daar eerder is dan ik. Eerst had ze nog wel eens de neiging zeer enthousiast achter alle vogels aan te rennen en dan was ze me soms even kwijt maar dat is nu niet meer zo. Ze let zelfs als ze een vogel ziet, op waar ik ben. Vogels fascineren haar - ze gaat er vrolijk achteraan. Eerst was dat ongeremd en altijd - nu niet meer; ze kan ze ook negeren. Waterhoentjes en eenden langs de waterkant blijven wel interessant. Ze blijft het raar vinden dat ze steeds wegschieten als ze in de buurt komt. Ze zwemt niet maar scharrelt graag aan de waterkant en komt dus heel vaak heel modderig thuis. De douche die dan meestal nodig is, ondergaat ze - al vindt ze dat niet echt fijn. Dan lekker droog worden op een kleedje in de vensterbank.
Andere honden vindt ze oké. Ze snuffelt en dan gaat ze meestal weer verder haar eigen weg. Ze is totaal niet bozig of agressief. Ze houdt niet erg van grotere honden; die ontwijkt ze. Met honden van haar eigen maat kan ze soms lekker spelen en rennen. Ze loopt de meeste van hen eruit zo snel en wendbaar is ze dan.
Ze is vriendelijk tegen iedereen en heeft duidelijk vertrouwen in de mensheid. Vrijwel iedereen die haar ziet, vraagt wat voor ras het is. Ze ziet er ook erg leuk uit en heeft wimpers waar Sofia Loren trots op zou zijn. Vaak zeggen mensen zo’n hondje dat wil ik ook wel, waar komt die vandaan.
Uit Spanje maar deze hoort nu bij mij. We zijn een hecht team geworden en ik zou haar voor geen goud meer willen missen!

Johanna