Laat mij maar beginnen met wat minder goed nieuws, mijn schoondochter is vorige week geopereerd aan borstkanker, beide borsten waren aangetast, met als gevolg er kon geen borstsparende operatie plaats vinden. En het is nog steeds afwachten naar de resultaten van het Labo.
En alsof dat nog niet erg genoeg was, overleed die zelfde nacht haar lieveling haar hondje, ze was nog maar 3,5 jaar oud, was voor haar een dubbele harde klap. Ze is er het hart van in. Zomaar plots ziek geworden, en de dierenarts heeft nog alles geprobeerd maar het heeft niet mogen zijn.
Het moest mij toch even van het hart.
Slaap zacht lieve Lahja
Hebben vorig weekend mobilhome ingeladen, want daar komt toch heel wat bij kijken, dat je alles mee hebt, en vooral met drie honden, zoals hun eten, hun speelgoed, hun dekentjes, handdoeken, enz......
Wij hebben steeds meer mee, voor hun dan voor ons. Is ook wel nodig want als die uit zee komen, hebben die wel nood aan vers proper water, want dan hebben ze het wel gehad met het zout water. Op het zelfde moment hebben ze er geen last van, want ze crossen, en hangen het zotteke uit.
Ons Luna en Tycha zijn in de verte lekker hun poten aan het strekken.
Ons Lady ligt nog aan de lijn, een lange lijn, ze kijkt hoe de andere twee, hun hartje ophalen.Ik ben bang om haar los te laten, omdat ik haar niet wil verliezen, dat ze wegloopt.Mijn ventje stelt mij dan gerust dat ze niet weg zal
lopen, daar ze veel te hard aan gehecht is.En dat is wel zo, waar ik ga is ons Lady, als ze mij niet direct vind, loopt ze te koozen, en van her naar der.
En toch gaat mijn hartje een tikkeltje sneller slaan.
Maar goed ook zij mag lekker eens rennen.
Haar lijn los, en ze ging er als een pijl vandoor, heel ver weg, en ik dacht bij mezelf, oei oei meisje niet zo ver. Ons Luna, stoof erachter en hield haar tegen, en ging steeds voor haar staan als ze wou verder lopen. Maar dat deed ze niet, want ze draaide haar om en kwam met een grote snelheid naar mij toe gelopen.
Ik werd binnenin al wat rustiger, en daar was ze dan ons kleine meid, je zag zo op haar snuit dat ze het naar haar zin had.
 |
Ze is niet zo blij als haar pootjes nat worden, en is niet zo opgezet dat het water naar haar toekomt.
Na hun renuurtje zijn ze echt uit geput, dan lopen ze aan de lijn zoals het hoort.
Super is dat, toch?
Ons Tycha haar tong hangt bijna op de grond.
Wij zijn toch rond een uur of acht al aan het strand, dan zijn we er gans alleen met ons meisjes. Want wat later komen dan nog baasjes met hun honden, en joggers, en dat zijn allemaal prikkels voor onze meisjes.
Als we dan aan de mobilhome komen, worden ze aan de lijn gelegd, want het is dan elk hun beurt om hun af te drogen, voor ze naar binnen gaan.
Wij zijn toch rond een uur of acht al aan het strand, dan zijn we er gans alleen met ons meisjes. Want wat later komen dan nog baasjes met hun honden, en joggers, en dat zijn allemaal prikkels voor onze meisjes.
Als we dan aan de mobilhome komen, worden ze aan de lijn gelegd, want het is dan elk hun beurt om hun af te drogen, voor ze naar binnen gaan.
Dan krijgen ze hun tandenstick, en dan gaan die liggen, en vallen ze prompt in slaap. Tycha op haar bank en Luna en Lady op hun bed.
Wij nemen dan de lijn, en gaan eens naar een andere badstad, iets eten, eens wandelen.
En als wij terug komen, liggen die nog lekker te ronken. Maar ze zijn dan goed droog, worden gekamd, want dan is er een hele hoop zand, geen probleem hebben een super stofzuiger bij de hand.
Als ik zie hoeveel dieren er worden mishandeld, begrijp ik gewoon niet, hoe mensen ?(MONSTERS )dat kunnen, ik ben heel blij, dat de meeste mensen goed zijn voor hun dieren.
Ik moet eerlijk zeggen, ik kon vroeger die verschrikkelijke beelden niet zien, en klikte weg.
Maar ik heb zoiets van Meintje, draai je hoofd er niet voor om, maar breng het naar buiten, laat mensen die gruwel zien, dat ze beseffen dat dit niet menselijk meer is, dan ween ik, want ik heb het er moeilijk mee, maar breng het naar buiten. Wat ik wel niet kan, is de filmpjes bekijken, hoe ze dieren, ophangen, levend villen dat kan ik echt niet.
Ik zal ook die beelden niet in mijn blog hier zetten, maar heb een blog apart van al die gruwel.
Mensen zet jullie hart open voor onze beste en trouwste vrienden, de dieren. Want velen van hen, sterven een vreselijke dood.
Liefs Meintje.
Ik moet eerlijk zeggen, ik kon vroeger die verschrikkelijke beelden niet zien, en klikte weg.
Maar ik heb zoiets van Meintje, draai je hoofd er niet voor om, maar breng het naar buiten, laat mensen die gruwel zien, dat ze beseffen dat dit niet menselijk meer is, dan ween ik, want ik heb het er moeilijk mee, maar breng het naar buiten. Wat ik wel niet kan, is de filmpjes bekijken, hoe ze dieren, ophangen, levend villen dat kan ik echt niet.
Ik zal ook die beelden niet in mijn blog hier zetten, maar heb een blog apart van al die gruwel.
Mensen zet jullie hart open voor onze beste en trouwste vrienden, de dieren. Want velen van hen, sterven een vreselijke dood.
Liefs Meintje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten