Het is een mama mastin, niet meer jong, ook
niet heel oud, die alleen maar minachting gekend heeft. Knuffels is ze niet
gewoon, respect en vriendschap nog veel minder!
Ze zat in het dodenstation, samen met twee
van haar beschermengeltjes, die ze maanden onder haar hoede genomen had tegen de
gevaren op de rotonde bij het kleine dorp.
Iedereen wist dat de kleine hondjes
zich bij haar gingen aansluiten. Zij was de mama van de verlaten honden, nam het
altijd voor hen op. Iedereen keek ernaar en kon niet anders dan het
hartverwarmend vinden. Spijtig genoeg,
zoals steeds heb je dan de dierenhaters die het dodenstation opriepen en mama
mastin en twee van haar engeltjes, werden gevangen genomen en in een vies vuil,
kil kot gestoken, waar alleen onmacht en dood heerst…
Carlotta had een tumor om U tegen te
zeggen! Wie zou deze bange, in elkaar gekropen mastin nog een kans geven? Mijn
hart brak. We hebben haar eruit moeten
sleuren, met man en macht, samen met haar twee beschermengeltjes! Het is ons
gelukt en ze is mee...
Carlotta kreeg een zware operatie en de tumor
werd verwijderd. Nu is ze veel en veel beter en mijn wens is dat zij nog ergens
even of misschien heel even, gelukkig mag worden. Ze verdient het
zo!
Als ik haar nu uit haar kooi haal, dan legt
ze die prachtige mooie, lieve kop in je hand, duwt haar hoofd tegen je aan. Ze
is zo dankbaar, haar staartje gaat even heen en weer. Het is een lieverd. Konden
we maar wonderen verwezenlijken voor deze, die nooit geteld hebben…
Voor meer gegevens over Carlotta klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten