Roos (voorheen Rosa) is nu zo'n 3,5 maand bij ons en we hebben haar enorm zien
groeien. Van een heel veilig opvangadres waar Roos samen woonde met een paar
honden en alleen een opvangmama kwam ze bij ons in een gezin met vader, moeder
en twee grotere dochters. Daarnaast nog een hele lieve en stabiele Labrador.
Roos had een angst voor mannen, en dat hebben we gemerkt. Mijn man kon
nauwelijks binnen komen of zij schoot al blaffend weg. Ook van mijn dochters
moest ze eerst niet veel hebben. Ze kwam alleen naar mij en zat het liefst de
hele dag bij mij in de buurt of op schoot. Haar angst manifesteerde zich
uiteindelijk met name 's avonds en 's nachts. Dan blafte ze veel en hard! Wat
zowel wij zelf als de buren niet echt leuk vonden haha.
Ik heb contact gezocht met haar opvangadres en zij stuurde ons door naar een gedragstherapeut. Een paar mailtjes en telefoontjes waren al voldoende. Roos bleek veel behoefte te hebben aan duidelijk leiding van mij. Ik ben met haar een paar keer per dag gaan oefenen in het bos en de uiterwaarden. Simpele basis oefeningen. Roos 'groeide' zienderogen toen ze alles onder de knie kreeg. Ze is een ontzettend dapper en slim meisje. Haar nieuwsgierigheid wint het ook altijd gelukkig! Nu kan ze zelfs al met mijn man spelen en ook mijn dochters zoekt ze op. Soms kruipt ze s nachts stiekem bij mijn dochter op bed... ;-) Ze blaft nauwelijks meer en heeft haar plekje met onze andere hond ook gevonden. Ze spelen niet veel samen maar blijven wèl bij elkaar in de buurt! Als de een treuzelt staat de ander te wachten alsof ie zeggen wil: hé, hallo! Schiet eens op!
Ik heb contact gezocht met haar opvangadres en zij stuurde ons door naar een gedragstherapeut. Een paar mailtjes en telefoontjes waren al voldoende. Roos bleek veel behoefte te hebben aan duidelijk leiding van mij. Ik ben met haar een paar keer per dag gaan oefenen in het bos en de uiterwaarden. Simpele basis oefeningen. Roos 'groeide' zienderogen toen ze alles onder de knie kreeg. Ze is een ontzettend dapper en slim meisje. Haar nieuwsgierigheid wint het ook altijd gelukkig! Nu kan ze zelfs al met mijn man spelen en ook mijn dochters zoekt ze op. Soms kruipt ze s nachts stiekem bij mijn dochter op bed... ;-) Ze blaft nauwelijks meer en heeft haar plekje met onze andere hond ook gevonden. Ze spelen niet veel samen maar blijven wèl bij elkaar in de buurt! Als de een treuzelt staat de ander te wachten alsof ie zeggen wil: hé, hallo! Schiet eens op!
We maken dagelijks lange wandelingen, in het bos of in de
uiterwaarden waar Roos zich als een vis in het water voelt. Ze rent en speurt en
snuffelt wat af! In het begin bleef ze nog wel eens (te) lang weg, maar nu komt
ze uit zichzelf al snel terug. Ze zoekt voortdurend even contact en 'verdwijnt'
dan weer. Helemaal in haar element!
Wij voelen ons erg gesteund door de organisatie, je weet gewoon dat het niet 'simpel' een hond aanschaffen is maar dat ze je bij eventuele problemen ook ondersteunen. Heel plezierig! Zéker ook voor de hond!
Hartelijke groet,
Familie Bouman, Bikkel en Roos.
Familie Bouman, Bikkel en Roos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten