Afgelopen zaterdag -de 20ste- was het zover, wij mochten Fabia ophalen in
Eindhoven. Wat was ik zenuwachtig! We waren er veel te vroeg, maar het lange
wachten werd beloond, en hoe!
Een hele grote bench met daarop een 'hondentas' met kleintje en in de bench
zelf een lieve labrador en -bleek later- de kleine Fabia.
Allereerst werd mij het kleine hondje uit de tas aangereikt, maar hè, was
dat nou Fabia? Toch wel héél anders dan op de foto's die we gezien hadden. Maar
een - zenuwachtig -mens kan zich vergissen en och....hoe lief. Toch zag ik al
snel dat dit hondje over iets beschikt waar een teefje echt niet over kán
beschikken:)! Het bleek het reutje voor andere blije mensen, daar aanwezig, te
zijn.
En toen ging de bench open en daar was ze! Wat een heerlijkheid, ik kon
niks anders dan haar daar zittend op de grond meteen in mijn armen sluiten en
goed vasthouden.
De weg terug naar Leiden heeft ze heerlijk onder een dekentje op mijn
schoot gelegen. Onderweg kwam haar nieuwe naam als vanzelf. Dit was Caríz! Voor
ons zit daar 'caresse' in, misschien beetje raar gespeld, Spaans tintje, maar
het vertegenwoordigt hetgeen zij is én verdient, een knuffel, de
liefkozing.
Thuisgekomen ontmoette Caríz meteen onze twee katten -Loris en Osito- die
haar enthousiast (!) begroetten. Dat was wel even wat onwennig, twee van die
snorrende beesten om haar heen. Dezelfde avond twee keer naar het park geweest
en Caríz deed alles wat ze moest doen. Verder lag ze lekker tussen ons in op de
bank en later de hele nacht zoet in haar mandje naast ons bed.
Heel tevreden
En nu is het maandag. Caríz blijkt een vrolijke jonge ontzettende lieve
meid! Ze wil heel graag naar het park, heel graag op schoot en heel graag
geaaid, geaaid en nog eens geaaid worden. Nou, dat kán! En kwispelen kan ze al
als de beste. Ze is een heel schrander hondje, dat merk je nu al. Gewandeld?
Snel naar de keuken voor een hondenkoekje. De weg terug naar huis uit het park?
Ze weet al welke voordeur het is! Ach, ze is gewoon zo lief, zo mooi, zo
bijzonder. We zullen haar koesteren! En nu, terwijl ik hier achter de PC zit en
zij op de bank ligt....Als ik haar aankijk en zij mij, en ik knijp mijn ogen
even dicht naar haar, dan doet ze precies hetzelfde terug, om daarna met een
tevreden zucht weer lekker verder te dommelen!
Cariz op de bank
Dank voor onze lieve Caríz!
Hartelijke groet,
Renée de Vries
Geen opmerkingen:
Een reactie posten