Zoals de blog vertelt heb ik meerdere honden van ACE, maar Juju hield
steeds mijn aandacht vast. Hij bleef maar zitten. Waarom blijven dieren toch zo
uit de aandacht vandaan? Voor Juju hoopte ik steeds maar aandacht. En ja hoor op gegeven ogenblik zag ik ‘voorgereserveerd’.
Maar dit was ook net zo snel weer weg. Balen. Toen mijn dochter aangaf nog een
dier van ACE te willen helpen, schoof ik Juju weer naar voren. Maar mijn dochter was helemaal verliefd op ‘foxy foxtrot’.
Weer Juju niet!!!! Ik heb gevraagd, of uiteindelijk Juju dan niet bij mij mocht
komen. Mijn roedel is groot, maar gelukkig mocht het.
En binnen een korte tijd kon Juju komen. De aankomsttijd was wel wat
moeilijk. Niet voor ons, maar voor Juju. De kennismaking is middernacht wat
moeilijker te realiseren, dan overdag. Maar goed we zijn die eerste nacht redelijk doorgekomen. Alles was wel erg eng voor Juju. Het
eten hebben wij de eerste week dus even in afzondering samen gedaan. Nu kan Juju
al alleen eten. Wel vindt Juju echter dat daarna meteen behoefte neergelegd moet worden op de deurmat. Dus daar is nog even
oefening voor nodig. Ook vertelde Juju al heel vlug, dat slapen in bench geen
optie voor hem was, dus toen maar gewoon in mand naast het bed. Prima. Dat is beter. Ook hier moet nog wel even gewerkt
worden aan zindelijkheid. Maar goed ik vind hier en daar ook van de anderen nog
weleens een plasje of iets anders. Want met regen poept niet lekker buiten, dus dan is binnen veel beter?????!!!!!
Het spelen
begint ook al wat te komen. Los hebben we afgelopen weekend geprobeerd op de
pier. Op de pier is maar één mogelijkheid om weg te komen. En daar liep mijn man, maar het ging heel goed. Alleen weer in de auto kwam
te vlug voor Juju, want het was toch wel heel fijn, lekker los. Een beloning
kent Juju niet, dus moet ik iets anders uit de kast halen om hem toch in de auto te krijgen. Eigenlijk was het heel eenvoudig, ikzelf was de
beloning. Vaak komt Juju even voor een knuffel, dus toen ik in de auto ging
zitten, zat Juju dus ook zo in de auto. Het is heel aandoenlijk om te zien, hoe Juju eerst dacht, dat hij alles alleen moest aangaan, en nu
steeds meer merkt dat alleen niet meer voor hem is. Kortom in zo een korte tijd
is al heel wat bereikt. Natuurlijk gaan we door met leren, maar het komt goed.
Heel veel groeten aan Fabienne en medewerkers
van Juju en natuurlijk van mij en de anderen. Gerrie Bakker.
Hallo, mijn naam is Juju. |
Hier zie je me samen met Nico. |
Nog even een foto van mij alleen. |
Jeetje hier kan ik ook lekker plassen!! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten