Al een lange tijd kijk ik op de site van ACE.
Een vriendin van mij heeft 3 honden uit Mijas en 2 jaar geleden hebben wij
een vlucht geboekt en hebben enkele honden naar huis gevlogen. ( Honden terug
vliegen en bij aankomst "overhandigen" aan de nieuwe eigenaar is trouwens
geweldig om te doen, ik kan het nog steeds niet droog houden als ik iemand er
over vertel.) Zij had ook een opvanghond mee die tijdelijk bij hen heeft
gewoond, maar hij kreeg gelukkig al snel een eigen gouden mand in België.
Ik wilde toen al graag een vriendinnetje meenemen voor onze eigen hond , ( Ik
heb nl. een geweldige Jack Russel ,Joop, van nu alweer 17,5 jaar oud ) maar door
privé omstandigheden ging dat toen niet.
En toen, februari 2014 zag ik Rosca op de site staan. Ze zat in de opvang in
de buurt van Amersfoort, en wij (mijn huidige man en ik) vonden haar
foto's helemaal leuk. Ze was in Juni 2013 al naar Nederland gekomen en
geadopteerd door mensen uit Rotterdam. Wegens omstandigheden (ziekte) moesten
deze mensen afstand doen van ( ze heette toen) Kyra, en ging ze in de opvang.
Wij hebben toen een afspraak gemaakt om te kijken en bij aankomst waren we
meteen verkocht. We hebben een wandeling gemaakt, onze Joop vond haar ook
geweldig, en onderweg terug naar huis hadden we al besloten dat we haar Myra
wilden noemen. Bij thuiskomst meteen naar de stichting gebeld en binnen een
week ( nogmaals bedankt voor de snelheid) was Rosca / Kyra? Myra bij ons.
Alleen, de kinderen van Jan Jaap en zijn vrouw ( waar ze bij in de opvang zat )
konden haar naam niet uitspreken en noemden haar Kiki. En dat vonden wij
uiteindelijk de naam die het beste bij haar past.
En ze is geweldig!!!! Ze heeft de eerste dag een plasje binnen gedaan, op een
schapenvachtje waarvan ik vond dat ze er lekker op kon gaan liggen, maar zij
vindt dat je daar op hoort te plassen, liggen doe je op de bank volgens haar!!
Ze luistert heel goed, binnen 2 weken kon ze al los lopen op het strand. En
ze was zo blij, ze vloog bijna, zo snel kan ze rennen. Onze poes wil ze ook nog
wel graag na zitten, maar dat gaat steeds beter. Ze is al mee naar Friesland
geweest, op de boot, en alles vindt ze eerst een beetje spannend, maar daarna
heel leuk. Als we ergens op een terras zitten , rolt ze zich op tot een heel
klein balletje, en pas als we gaan komt ze overeind. Ze is erg gek op andere
honden, zodra er één blaft, vindt ze dat ze terug moet blaffen. Ze kan uren
naast ons op de bank liggen, Spaanse gewoonte?? , en mevrouw houdt niet van
regen, zelfs niet met haar regenjasje aan.
Kortom, ze is niet meer weg te denken uit ons leven.
Lieve Fabiene en alle vrijwilligers, één van jullie vele hondjes, en wij ook,
zijn jullie heel erg dankbaar.
Pootje van Joop en Rosca/Kyra/Myra /Kiki.
En de hartelijke groetjes van Hans en Marjon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten