Spaanse Natte Neuzen Nieuws: juni 2014

maandag 30 juni 2014

Fedra, een gelukkig Podenco-hondje ........

Zondagochtend 29 juni 2014.

FEDRA

Vrijdagnacht 23.50 uur lande het vliegtuig vanuit Malaga op Nederlandse bodem , en nu na 2 dagen voel jij je al zo thuis !

Wat geniet die kleine Fedra toch !

Wij zijn heel blij met dit tweede Ace_charity hondje die net als Risa een geweldig warm nest bij ons zal krijgen !

Bedankt Ace dat dit lieve verzorgde hondje op ons pad kwam !

Na Risa haar adoptie in 2011 ben ik huisbezoekster van Ace geworden , en hoop ik nog jaren te kunnen doen ,omdat ik zo een steentje kan bijdragen aan het redden van alle hulpeloze dieren, . Dat geeft mij een heel goed gevoel ....

Wij zijn ook op de Ace_charity dag aanwezig en dan kunnen jullie onze lieve trouwe viervoeters weer ontmoeten, tot dan !

Trino en Pietie Groeneveld, en pootje van Risa en Fedra.

Aankomst Schiphol 29 juni

Joosje,Ziva,Daniella en Dato zijn ook veilig geland met het vliegtuig uit Malaga.

De baasjes konden bijna niet wachten, zo zenuwachtig waren ze. Maar eindelijk konden ze hun goudappeltjes in hun armen sluiten.

Alleen Daniella een wit schatje met bruine vlekjes zoekt nog een eigen baasje. Nu is ze mee met Pia in opvang, kan ze al lekker wennen hoe het is om een eigen mandje te hebben.

Joosje

Ziva

Daniella

Dato

ACE DITJES EN DATJES,...

zondag 29 juni 2014

Daffodil demodex gaat iets beter,...

DORA adopteert Fons !!!!! HIJ KWAM HAAR ZELF OPHALEN IN MALAGA !!!!!

Fons stapte onze refugio binnen om Alyssa op te halen, hij wilde haar zelf ontmoeten, zelf aanvoelen, mee wandelen, mee knuffelen en weten of er die "KLIK" was,...

Hij leerde onze refugio kennen, bezocht elke lieverd die we hebben en wist het niet meer,...zovele hondjes,..zovele indrukken, .....wat moet ie nu,...Alyssa of misschien Clea, die vond ie ook zo heerlijk lief,..of,...

hij was de draad even kwijt,...

Hij kwam bij mij aan mijn tafel zitten en probeerde een overzicht in zijn gevoelens te maken...en toen hij daar stilletjes zat te babbelen met ons kwam DORA op zijn schoot gesprongen,...en ze ging niet meer van hem heen,...

Je kon zien dat Fons het echt niet meer wist, maar DORA, die wist het wel,....zij had hem geadopteerd,.. dat stond vast !!!

En dus ging FONS met DORA mee naar huis,....prachtige om zien !!!

Violeta opvangertje geniet van de Belgische zonnestralen,...

Update Violeta :

Sommige hondjes stelen je hart, niet met hun schoonheid of elegantie, maar gewoon door wie ze zijn...

Violeta is er zo eentje.

Een underdog, een onopvallend gouden hartje, een zeemzoete persoonlijkheid.

Wegkwijnend in de drukte van de refugio, niemand die haar zag, zo zat ze in elkaar gedoken in een mandje in een donker hoekje, bang voor de andere honden met nog maar weinig vertrouwen meer in mensen.

En zo nam ik haar mee naar Belgie.

Nu ze in ons gezin verblijft, bloeit ze stilaan open, als een mooie bloem, zo zachtaardig en vreselijk dankbaar voor haar gekregen kans.

De verloren grammetjes komen er weer bij, haar trieste oogjes fonkelen als we haar aanhalen, als we haar belonen omdat ze zo een superhondje is. Zachtjes gaat haar staartje kwispelen en ontspant ze. Ze geniet van menselijke aandacht, en ook al was ze zo bang van haar soortgenoten in het asiel, ze heeft vertrouwen in onze andere hond. Ze spelen en dollen, rennen en rollen door het gras en in het veld, hij geeft haar een boost, toont haar wat het is om hond te zijn.

Violeta leeft samen met kleine kinderen en ook dat verloopt perfect.

Ze is zo zacht en lief, een vriendelijk woord of een knuffel doen haar helemaal opfleuren, zo prachtig om te zien. Ze is helemaal zindelijk en slaapt in een bench. Ze is een erg gevoelig hondje, ze reageert onmiddellijk op stemverandering.

Violeta is een pareltje, een prachtig hondje zonder ook maar een greintje agressie.

Wie haar ontmoet, verliest gegarandeerd zijn hart...

Update Violeta, 08-05-2014, haar opvangmama vertelt :

Met Violeta gaat het heel goed, ze blijft wel vrij schuchter maar als je haar zachtjes roept, komt ze wel om geknuffeld te worden. In een bench voelt ze zich helemaal goed en veilig, zelfs al de deur openstaat, blijft ze erin liggen.

Violeta is dolgelukkig en bloeit helemaal open als we gaan wandelen. Elke dag krijgt zij haar lange wandeling en dan mag ze vrij rondcrossen op de weiden...daar geniet deze schat met volle teugen van ! Haar jachtinstinct komt dan wel tevoorschijn, maar als ik haar roep, luistert ze goed.

Violeta is echt een geweldig hondje !

Nora (ACE Eda) één jaar in Nederland

Het gaat erg goed met Nora! Zelfs met de konijnen gaat het super goed.
Inmiddels ben ik met haar op cursus gegaan, dit is een jachthondentraining waarbij ze mag apporteren. Dit vindt ze super leuk! Ze kan ook overal los lopen en ze luistert goed.
In het begin wist ze zichzelf wel te redden en vond ze het maar niets om te luisteren, nu komt ze naar me toegerend om te zeggen ‘waar gaan we heen baas? wat zullen we gaan doen?’ Haha echt super, ook met kinderen is ze geweldig!
En soms mag ze met de konijnen los lopen in de tuin. Dan loopt ze zachtjes achter ze aan, want er komen snoepjes uit dat konijn... Daarna gaat ze dan lekker in de zon liggen en rennen de konijnen om haar heen.
Mijn andere hond is inmiddels 11 jaar en vanaf haar 6de heeft ze niet echt meer gespeeld met andere honden. Nu sinds een maand beginnen ze soms ineens in de tuin te spelen.
Al met al, een super hondje! Er zijn veel mensen die ook een Nora willen hebben.
Ik zou iedereen zo’n geweldig hondje willen wensen. Maar Nora blijft lekker bij mij !!!

Groetjes, Lianda

Update Afra

Met Afra (nu Pippi) (kruising Podenco) gaat het super goed.

De eerste dagen was ze nog wat onwennig uiteraard, maar snel voelde ze zich op dr gemak, buiten duurde het wat langer, maar na een weekje, kwam ze helemaal los.

Pippi gaat elke dag mee naar de manege waar mijn paarden staan en kan sinds een weekje ook op het erf los, mede dankzij mijn andere hond Siena, waar ze dikke vriendinnen mee is en waar ze zich erg aan optrekt, wat heel fijn is, want daardoor blijft Pippi ook dicht bij mij in de buurt en gaat ze niet de hele tijd op konijnen jacht en kan ze dus lekker los.

Ook met mijn 4 jarige zoontje is ze dikke vriendjes, ze is een enorme knuffelaar en kruipt af en toe helemaal in je.

We zijn super blij met Pippi en moet zeggen dat ze nog leuker is dan ik me had voor gesteld.

Het is dat ik al 2 honden heb en geen plaats heb voor 3 honden, maar even reclame maken:

een podenco, of kruising podenco is denk ik het liefste honden ras wat ik ben tegen gekomen, zo dankbaar en zo graag willen knuffelen.

Potchouli (ook op de site van Ace) lijkt heel veel op Pippi en is nog steeds niet geadopteerd (evenals nog meer Podenco's of Podenco kruisingen, die er in verhouding best lang op staan) en kan iedereen vertellen dat dat eeuwig zonde is, want het is een super ras.

Mvg

Sarah Zentjens

LIEVE PIMPINELLA, ONZE TIJD IS ZO KOSTBAAR...

Ik zag je foto's op de site en werd op slag verliefd.... ik deed meteen een adoptieaanvraag.

Geschrokken was ik toen ik de boodschap kreeg, dat je niet gezond was en je toestand zorgelijk... Het was naar mij toe misschien niet eerlijk om je nog te adopteren, maar gelukkig mocht het wel. Ik had het gevoel dat jij al bij mij hoorde, dus hoe kon ik je in Spanje laten... en op de terugweg van het vliegveld wist ik dat het met mijn gevoel wel goed zat, want na een paar minuten legde je al je koppie in mijn nek. Het was een "match made in heaven"....

Alles wat mogelijk was hebben we gedaan om jou de kans te geven op een mooie oude dag, en die had je zo verdient na alles wat je meegemaakt had. En dat is ook gelukt, we hebben 13 prachtige maanden gehad samen en inmiddels ben je nu 14 jaar. Maar maandag nacht sloeg de man met de hamer toe, je werd ineens ziek, we zijn naar het ziekenhuis gesneld en alles is voor je uit de kast gehaald. Pijnstillers, een infuus, een echo, een longfoto, je werd onderzocht door de internist. Alhoewel je nog ziek was, mocht ik je dinsdag middag meenemen naar huis om je daar te verzorgen. Als bij een wonder was je de volgende dag weer helemaal de oude.

Dus vrijdag belde ik de internist vol goede moed om je bloeduitslagen te horen, we dachten dat de uitslag zou zijn, dat de Erlichia weer teruggekomen was, die met antibiotica goed te behandelen is. Maar wat een domper !!! en wat een vreselijk nieuws !!! Het was helemaal geen Erlichia het was de kanker en die was uitgezaaid ! Er is niets meer aan te doen. Je krijgt nu pijnstillers, we hebben nog maar een paar maanden samen en ik moet het week per week bekijken... Ik hoop bij God dat ik het zal zien als jij vind dat het genoeg is, want ik wil niet egoïstisch zijn...

Zelf heb je gelukkig niets in de gaten, jij leeft in het moment. Je lijkt het ziekenhuis al weer vergeten en loopt hier kwispelend in het rond, je knuffelt weer als geen ander en je moppert weer zachtjes al kleine Bobby op "jou bank" springt. Maar vanavond ben ik nog verdrietig, de tranen staan in mijn ogen. Daar heb jij helemaal niets aan dus beloof ik je: morgen staan we fris weer op en dan gaan we het leven vieren; alles eruit halen wat er in zit, want de wereld is zoveel mooier met jou erin !

Je baasje.

zaterdag 28 juni 2014

Aankomst Schiphol 27 juni

Vannacht kwamen er weer 4 honden aan op Schiphol. De baasjes waren super blij dat ze hun lievelingen in de armen konden sluiten. Fedra, Charlotte, Felicia en Bobbie gaan een gouden mand tegemoet.