In November 2012 zag ik Tish op de webside van Ace ,een
magere geel bruine Galgo, binnengekomen in het asiel samen met Tash een zwarte Galgo. Het is niet zo goed
voor mij om naar die , honden ter adoptie, te kijken omdat
ik ze allemaal wel zou willen adopteren en er zijn er
altijd wel die je extra bezighouden zoals dus Tish.
Maar ik had toen al 6 honden en een zevende kon ik me
echt niet permitteren . Maar toch moest ik af en toe gewoon even kijken of ze er nog was. En iedere keer als
ik keek was ze er nog , ook na 6 maanden.
Tash was toen denk ik al geplaatst. In Juli 2013 moest
ik mijn bijna 13 jaar oude Akita inu Rambo in laten slapen en in Oktober Milo de 14 jarige Podeco ibicenco .En nog
steeds was Tish daar op die webside ze was inmiddels
in Belgie in een pleeggezin geplaatst , maar ze keek me
vanaf die foto nog steeds aan alsof ze op me wachtte .
Begin December was ze er nog en nu moest ik wel
reageren. Nog voor de kerst lag ze thuis naast me op de bank.
Haar naam is veranderd ze heet nu ;Djinn; omdat Tish me
te veel deed denken aan een kat Thisja die ik 21 jaar gehad heb .Djinn was in het begin nog wel wat timide en
voorzichtig naar de andere 4 honden en de 3 katten.
Ze was met net 16 kilo ook nog wel wat mager en ook
geen erg goede eter, maar met wat extra maaltijden en tussendoortjes was er in 6 weken ruim 2 kilo bij
gekomen. Ze eet nu wel beter, maar is kieskeurig.
Mijn andere honden een Podenco en 3 galgos allemaal uit
Spanje kan je rustig vreters noemen die werkelijk alles lusten.
Djinn is nu 4 maanden bij me een
vriendelijke en vrolijke hond die graag met andere honden speelt en zich helemaal uit kan leven op de renbaan waar ze
veilig haar enorme energie kwijt kan.
Thuis luiert ze met mooi weer net als de andere honden
graag in de tuin of komt lekker naast mij of de andere honden op de bank liggen. Galgos liggen niet graag
alleen. Ik zou haar niet willen missen en heb nog steeds het
gevoel dat het zoiets als het lot was dat ze niet eerder
werd geadopteerd alsof ze op me wachtte.
Ik heb al van veel oude honden afscheid moeten nemen en
de beslissing maken om ze als het niet meer gaat in te laten slapen is steeds weer heel zwaar , maar er
zijn ook altijd weer andere honden om van te houden en daar moeten we toch erg
blij mee zijn.
Groeten aan alle hondenliefhebbers.
Janny Drees.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten