Ons
lot uit de Spaanse loterij
Sinds
8 maanden is Joshua bij ons. Joshua heeft lange tijd in een dodingsstation
gezeten voordat hij door Fabienne meegenomen werd. Duizend maal dank Fabienne, dat je onze lieve Joshi gered
hebt!!! Op de ACE website was ik direct verliefd op hem.
Eigenlijk
ging het allemaal heel snel, toen onze beslissing definitief was, stond Joshua binnen
twee weken ingepland op een vlucht. Vol spanning reden we met ons gezin
richting Eindhoven om ons nieuwe maatje op te halen. Een uur later zaten we met
hond terug in de auto. Met zijn nieuwe
naam Joshi kroop hij in de auto bij me
op schoot en het arme beest heeft tot Apeldoorn liggen slapen, uitgeput was hij
van de reis en zijn rotleven tot nu toe.
Die
vermoeidheid heeft weken geduurd! Het beestje heeft echt lang de tijd nodig
gehad om bij te slapen, wat gewicht aan te komen, te wennen aan de nieuwe
wereld en zichzelf te vinden. In de bench was lastig voor Joshi. We hebben er
‘s nachts naast gelegen, maar de paniek sloeg toe als het deurtje dicht ging.
Uiteindelijk hebben we het deurtje opengelaten en het probleem was opgelost. De
bench hebben we later vervangen door een heerlijke pluchen mand.
Direct vanaf het begin was Joshi een erg tevreden en vriendelijk
hondje. Wel
dachten we de eerste dagen dat hij doof was, omdat hij nergens op reageerde.
Gelukkig bleek na een paar dagen dat hij op ons ging reageren. Wist hij veel
dat er mensen bestaan die aandacht voor je hebben en je zelfs roepen! Hij was
echt passief en afgestompt. Had geen idee wat hij met een botje moest en
speelde niet. Dat heeft hij allemaal in de afgelopen maanden geleerd. Langzaamaan
begon hij op te leven en zijn mooie krulstaart ging steeds een stukje verder
omhoog. Hij paste zich verbazingwekkend snel aan aan zijn nieuwe leven in een
gezin met kinderen, konijn en kat. Als hij eten krijgt, gaat de kat er eerst een
paar brokjes van eten. Joshi zit dan een
meter verderop netjes te wachten tot hij ‘aan de beurt’ is. Met de kinderen gaat het supergoed en hun
band groeit nog steeds. Lekker ravotten in de tuin en knuffelen op de bank.
2 dagen in de week gaat hij naar oma en opa en hun hondje Bobby. Dat is elke
keer feest…iedereen is dol op hem! En de
hondjes zijn zo blij als ze elkaar zien! Een bedankje voor mijn vader en
moeder, omdat ze ook zo goed voor ons hondje zorgen en dat ze ook zo dol op hem
zijn. Omdat ze zelf niet hebben gekozen voor een hondje uit Spanje, maar hem
wel met heel veel liefde opvangen op de dagen dat wij er niet zijn.
Het
alleen thuis zijn leek in het begin een moeilijk punt te worden. In het begin
netjes opgebouwd en nu kan hij prima alleen thuis zijn. Netjes op zijn kussen
met zijn neus in mijn pantoffel. (tis maar net wat je lekker vindt…J)
We
zijn erg blij met hoe alles verlopen is. Heel veel respect en dank voor de
mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de honden in nood. Dankzij jullie is de wereld van Joshi gered en hebben wij
een fantastische hond!
Met vriendelijke groeten, Celine
Sombroek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten