Lai

Op 28 Januari mochten we onze hond Lai ophalen op Schiphol. Onze hond Lai is een bordercollie die bijna blind is. Toen wij Lai op internet tegen kwamen waren wij meteen verkocht. Hij keek zo lief en had één oortje geknikt. Het feit dat hij bijna blind was maakte ons niet uit. Gelukkig mochten wij Lai adopteren want een andere hond was voor ons geen optie geweest. Toen Lai de eerste week bij ons was zijn we met hem meteen naar een oogspecialiste geweest om te kijken of er operatief nog iets te doen was aan `t zicht van Lai. Helaas was `t een vorm van PRA en konden ze weinig voor hem betekenen. Onze Lai is een super lieve gezinshond met name naar onze 2 kinderen toe. Ook gaat hij goed om met onze  4 katten. Ondanks zijn slechte zicht (waar hij zelf verders geen hinder van heeft) heeft Lai zich in korte tijd goed aangepast. Hij is erg dankbaar en vind `t nog steeds raar dat je elke dag 2x over weer eten krijgt. Lai heeft inmiddels zijn eerste certificaat voor de beginnerscursus gehaald en gaat nu beginnen aan de gevorderden cursus. Deze cursussen volgen wij bewust omdat zijn zicht alleen maar minder wordt. Lai houd vooral van wandelen, op de bank liggen en met de tennisbal spelen.
We hebben inmiddels ook al een fietskar voor Lai gekocht zodat hij gewoon met ons mee kan als we gaan fietsen. 
 Volgens ons heeft Lai in de loop van de tijd goed leren omgaan met zijn handicap. Ook is hij erg sociaal tegen over andere honden. Wij willen dan ook de vrijwilligers van A.C.E en de mensen in de Refugio bedanken voor `t redden van onze Lai. 
Tot slot willen wij tegen iedereen zeggen die misschien nadenken over`t adopteren van een hond met een handicap  gewoon doen want deze zijn `t dankbaarst en `t liefst.  

groetjes uit de Achterhoek van Han, Bionda, Rick en Jill en een poot van Lai.

Deze is gemaakt op de 2de dag dat hij bij ons was en Jill ziek op de bank lag.

Het beginners diploma van Lai !!

Rust zacht Misty

THE HUNTRESS

She inhabits a world without words. A magical, primeval place, where the poetry of life cannot be captured in complicated sequences of symbols, but instead consists of pure, undiluted experience. Sights, sounds, and smells so numerous and manifold as to put to shame our feeble human vocabulary.

Only small children, and sometimes those whose dreams are so deep that language has utterly dissolved, are granted a similar unrestrained access to the domain of the senses. Yet Misty far transcends both childish ignorance and sleep’s stupor. No toddler or dreamer could pursue a rabbit or a hare and ever hope to outpace it. Misty can. I know it for a fact. She is a galgo español, a Spanish greyhound, carrying within her a genetic legacy of thousands of generations of intrepid, proud, independent, self-reliant hunters.

Suddenly, I feel a sharp jerk. The leash goes taut. What does she see? She gazes across the field in front of us, with that characteristic intensity that almost frightens me. We stand there completely motionless for what seems like forever. Only then do I notice it as well. A rabbit hopping through the tall grass, perhaps four or five hundred feet away.  I strain to keep the animal within my field of vision, although it’s unmistakably there. Her eyes, mellow and melancholy when staring at me from across the living room, are fiery thunderclouds now, from which imagined carnage rains down in torrents upon the land. She’s ready, every muscle in her body tense with excitement.

And I am so tempted to unleash this canine whirlwind. Just once, to give her a chance to do what she’s good at. But, as always, I decide to be a responsible dog owner. Do I really want a dead rabbit on my conscience? Besides, Misty has a couple of old injuries (broken leg, busted spine) that might cause her to get hurt. It doesn’t matter anyway. Her attention span is short, and she gently tugs the leash. Let’s move on, she says, I want my afternoon nap.

Every time something like this happens, I am deeply moved by the fact that even years of abuse and physical infirmity have failed to break Misty’s spirit. (She was adopted from a Spanish shelter, where she arrived in very bad shape.)

I cannot quite articulate exactly why I love dogs so much, but experiences such as the one described make it absolutely obvious nonetheless. While trying not to sentimentalize or anthropomorphize these creatures, it is clear to me that my love for them bridges the profound chasm that separates one species from another. When I’m with my dogs I temporarily find myself transported to a realm beyond language and rational thought. Perhaps this is what some have called ‘pure being’.

Now Misty is dead. Her liver just stopped working one day. The vet couldn’t tell us why. Before the tests were in she was gone. There was nothing he could do to help her. Her death has left me feeling empty and brokenhearted. She will never be forgotten, however. Run free, wherever you are, my darling.  

“Beauty” Farid

Farid is een heerlijke hond! Hij begint al aardig aan mij te wennen. Luisteren gaat nog niet zo goed. Ik durf hem nog niet los te laten lopen. Hij rent overal op af. Maar dat komt goed, Volgende maand ga ik met hem naar de hondenschool.

Macho

EEN STAGIAIRE VERTELT:

Macho, wat een lieve en charmante kerel. Onbegrijpelijk dat zo'n hond nog nooit is opgevallen. Als je aan komt lopen staat Macho je al op te wachten met zijn mooie ogen. Die kijken je zo doordringend aan... alsof hij bijna smeekt voor een warm EIGEN thuis, want dat verdiend hij ook.

Macho is sociaal met andere honden en laat het allemaal maar op zich af komen.

Hij is geen baasje die overal vooraan wilt staan, tenzij er natuurlijk geknuffeld wordt, dan staat Macho altijd klaar om maar weer is even te laten zien wat voor een prachtvent het is!

Dit manneke zit nu al bijna weer één jaar in het asiel, onbegrijpelijk.

Hij houd zich sterk op de Refugio en wacht op zijn manier rustig op een baasje... tot er iemand komt die wel valt voor de charmes van deze geweldige hond. Sociaal met mens en dier. Kan dus ook met andere honden samen.

Sfeerfoto's vandaag.

Klik op deze link en u kan weer een kijkje nemen in de Refugio.

Amara

Met Amara gaat het uitstekend. Binnen no time vriendschap met haar pleegzusjes gesloten (2 husky's en een LabWeiler (of RottLador zo je wilt.

 Na mijn borstelsessie hebben we een bezoekje gebracht aan de 'schoonheidssalon'. Weer helemaal een dametje! Haar conditie wordt met elke wandeling beter. Spieropbouw ontwikkelt zich goed. Gewicht is nu zoals het hoort te zijn. Haar rechteroog (voor de kijker links) heeft idd 'groene staar'.  Gelukkig is ze dol op wortelsap (vit. A), waardoor hééél erg langzaam de bolling in het oog minder wordt en er meer bruin van het retina zichtbaar wordt en haar pupil reageert ook wat sneller.... hieperdepiep.

Derde week maart t/m half april jl. zijn we in Noorwegen geweest. Zoals je kunt zien heeft ze grote lol om de slee te trekken, met Shay en Toscan als leidhonden.... Het is wel zo dat ze na verloop van tijd het tempo niet goed kan bijhouden en dat de twee voorste honden er opeens -behalve mij en de slee- een hond moeten 'zeulen'.... een Malamute in Spanje.... hoe verzin je zoiets...

Hier volgen nog wat linken naar filmpjes.

https://plus.google.com/112751929111344275527/posts/JPcSG5EJGMd
https://plus.google.com/112751929111344275527/posts/h4igevL9Myy
https://plus.google.com/112751929111344275527/posts/YehCxVCWGHP
https://plus.google.com/112751929111344275527/posts/BX9skMjy19V
https://plus.google.com/112751929111344275527/posts/RUfh34fytGo 

Sfeerfoto's van onze lieverds,...

24 april

Onze Winter krijgt verzorging,...

Guus voorheen Zain.

Even vooraf een foto van hoe hij was, dan snapt U de tweede zin van het verhaal beter.

Guus is sinds november 2013 bij ons.
Na een vreselijke start met bijna dood is hij opgebloeid tot een pittige, lieve zeer aanhankelijke teckel!
Waar ik ben is meneer, heerlijk zo'n kroelhond en wat is het gezellig dat hij altijd en overal in de buurt is.
Dikke vrienden met de andere hond.
Samen ravotten en spelen. En als we een stuk gaan lopen waar hij los kan blijft hij ook in de buurt. Luistert en gehoorzaamd goed.
Kortom wij zijn allen dol op onze Guus en blij dat hij uiteindelijk naar ons mocht! Fabienne en Pia hartelijk dank hiervoor!!
Heel veel liefs van ons