Hummer ( Wilco) hebben we afgelopen dinsdag 24 april op Schiphol opgehaald tezamen met 5 andere hondjes .
Eindelijk mochten wij voor de eerste keer onze Hummer ( Wilco) aanschouwen en knuffelen.
Wat een spanning voor die tijd. Wanneer je 3 kisten in een lift ziet staan en je weet dat deze honden al een lange stressvolle reis achter de rug hebben en dan nog moeten kennismaken met wildvreemde mensen die hun baasjes gaan worden.
Maar de eerste kennismaking was prachtig! De kist werd geopend door Nils en we mochten Hummer aanlijnen en uit de kist halen. Hummer kroop direct diep in mijn schoot om weer een veilig plekje te zoeken. Overal oh’s en ah’s en de blijdschap was groot! Van het zwakke doodzieke pupje is niks meer te herkennen! Fabiënne chapeau!!
Na een paar slokken water, een nieuwsgierige blik van alle andere adoptanten en een groepsfoto zijn we naar de auto gelopen.
Omdat Fabiënne had gezegd dat Hummer nog niet aan de riem kon lopen waren we een beetje huiverig hoe dat zou gaan. We moesten toch een heel stuk over de parkeerplaats van Schiphol met veel auto’s om ons heen. Maar al met al ging dat best goed. Slingerend en struikelend van links naar rechts kwamen we bij de auto. Ook al is Hummer nog een pup van om en nabij 4 / 5 maanden hij weegt al best wel wat. We wilde hem niet laten springen dus opgetild. Dit vond hij wel wat eng. Maar toen hij op de achterbank zat was het meteen goed. Voor de zekerheid ben ik er naast gaan zitten. Eerst werden een paar nieuwsgierige blikken naar buiten maar al gauw was de vermoeidheid sterker en heeft hij ruim een uur half op mijn schoot liggen slapen.
Thuisgekomen kwam de kennismaking met onze Witte Herder Borr van 11 jaar en Jack Russel Jip van 5 jaar. Borr is de leider van de roedel en heeft Hummer al helemaal in zijn hart gesloten. Al hoewel…..voor zo’n oudje is het best vermoeiend hoor, de hele dag een pup die wil spelen.
Jip daarentegen vind het wat lastiger. Hij gromt en bromt maar dit komt bij Hummer niet zo geloofwaardig over en Jip wordt dus aardig uitgedaagd. Maar ook dit komt goed. De poezen blijven hem toch nog wel een beetje uit de weg. Zo’n spring in ’t veld is toch wel een beetje veel.
Hummer vindt de paarden ook wel heel interessant, blaffen en rondspringen voor het hek maar die paarden reageren niet op onze Spanjool!
Tussendoor kwamen er ook steeds meer kinderen thuis. Drie in het totaal! Ook zij hebben Hummer in hun hart gesloten en Hummer hen in de zijne. Hummer heeft er in één dag ineens toch wel heel veel vriendjes bij gekregen en een gouden mandje.
De nacht heeft hij goed doorstaan. Hij moet mee in het ritme van de andere honden en daar past hij zich in aan.
Hummer gaat een prachtige toekomst tegemoet!
Dikke lik van Hummer ( Wilco) en een knuffel van zijn baasjes.
