Ik ben Pixel (voorheen Syriel), en in januari geadopteerd. Van het zonnige Spanje, naar het altijd gezellige Limburg. Een gezin met twee kleine kindjes, een huis met grote tuin en...... een binnenvaartschip.
In het begin was ik heerlijk thuis, wennen aan mijn omgeving en aan mijn nieuwe familie. Natuurlijk kon ik niet meteen mijn 'Spaanse Roots' achterwege laten. En stond ik vaker stiekem op de keukentafel het brood van mijn nieuwe vrienden (dochter Marin en zoon Roman) op te eten. Die waren er reuze blij mee, want ze kregen het zelf nooit op, zeiden ze.
Ook heb ik meerdere malen glazen 7up en cola leeggeslurpt, als mijn baasje de kinderen op bed ging leggen. De plastic zak met lege spullen: ook niet veilig voor mij. Die lege bekertjes Danoontje zijn echt super lekker ! Tijdens etenstijd ga ik in de keuken onder de tafel liggen. Op de een of andere manier valt er altijd eten op de grond en heb ik altijd wat lekkers te snacken. Fijn zo'n gezin met kleine kindjes ! :-)
Ik heb zelfs een keer de lunch van de visite opgegeten, die zat dan wel in een grote rugzak, verpakt in een plastic zakje, maar die krijg ik dus open. Heerlijk genieten !
Vanalles heb ik dus uitgespookt, en ik begin eigenlijk steeds meer leuke dingen te ontdekken. Lekker lang wandelen met mijn baasje, in de tuin spelen met de kinderen, balletjes terugbrengen en ga zo maar door.
In de auto vind ik het echt reuze leuk, daar slaap ik als een blok.
Ook heb ik geleerd dat ik eigenlijk maar gewoon mijn brokjes moet eten, en dat ik dan af en toe een lekker bot of een koekje van mijn baasje krijg. Ze zegt dat dit beter is voor hondjes. Ik moet zeggen, dat ik die boterhammen met kaas ook ERG lekker vind.......
En toen kwam er een tijd dat ik met mijn baasje meeging naar het binnenvaartschip. Tjonge jonge, wat vond ik dat akelig zeg. Wat een groot gevaarte, en allemaal water om mij heen. Maar dat was in het begin. Nu vind ik het heerlijk. Zit ik in de stuurhut op de vensterbank te kijken naar alles wat er om me heen gebeurd. En word ik verwend en geknuffeld door alle matrozen en kapiteins. Kortom: ook daar vind ik het érg leuk !
Ik heb er mijn eigen mand en mijn eigen bedje, maar het liefst lig ik op de oude stoel in de stuurhut en ga ik niet naar mijn bedje toe. Zo zie ik alles en ben ik overal bij, want ik ben wel heel erg nieuwsgierig !
Ik begin dus langzaam te wennen aan mijn nieuwe gezinnetje. Ik voel me er wel thuis ! De kindjes zijn lief voor me, en mijn twee baasjes ook. Alhoewel mijn vrouwelijk baasje mijn haartjes heeft geknipt, want ze zei dat ik heel veel uithaarde. Dit klopt ook wel, en het jeukte altijd heel erg, die lange haren. Nu hoef ik me niet meer te krabben en zeggen alle mensen dat ik er stoer uitzie. En welke man wil dat nou niet horen ?
Groetjes, Pixel
Ik net thuis |
Ik met een nieuw kapsel |
Lekker op de oude stoel aan boord |
Aan boord |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten