Nadat ik zaterdag eerst vrij veel heb geslapen, zie aankomst Conga en Charin, stonden wij zondagochtend om 7 uur op om onze Yazzie op te halen die in België al 2 keer na te zijn geadopteerd, teruggebracht werd omdat ze verlatingsangst heeft. Dus om 7 uur ging de wekker, opstaan, met onze 3 honden naar buiten en eten gegeven, ons zelf ook nog even gevoerd en toen rond 8.15 uur de auto in voor de lange rit naar Opglabbeek. Het was vrij rustig op de Nederlandse wegen dus we konden lekker doorrijden. Rond 12 uur kwamen we bij Marleen aan, hebben daar even gekletst en zijn rond 12.15 uur weer richting Winschoten gereden. Onderweg nog even de tank bijgevuld en ook nog Yazzie uitgelaten en wat gegeten en gedronken op een parkeerplaats. Ze heeft de hele weg bij Peter op schoot gelegen en was heel rustig maar wel alert. Rond 16.30 uur waren we weer thuis en mijn km teller van de auto gaf 700 km aan, dus je begrijpt dat ik het wel even gehad had met autorijden!! Thuis Yazzie op de arm genomen en de kamer binnengegaan waar de 3 honden zaten en na wat gegrom heen en weer, ging het eigenlijk best wel goed. Heb de achterdeur opengezet en daar liepen ze snuffelend aan elkaar rond. Yazzie had eigenlijk nog de meeste moeite met de andere 3 maar daar moet je je niet teveel mee bemoeien en ze gewoon de ruimte geven. Af en toe beet ze richting de honden maar na een kleine bestraffing ging dat goed. Heb ze alle 4 eten gegeven en moet zeggen Yazzie kan best wel goed eten ondanks dat het toch andere brokken waren dan ze denk ik gewend was.
Haar gebit is niet erg bijster maar daar ga ik nog mee naar de dierenarts en kijken of ie er wat aan kan doen want ze ruikt ook uit haar bek dus dat is nog even vervelend voor haar, denk ik.
's-Avonds gaat ze mee naar boven en slaapt zij ook heerlijk op bed. Ze heeft haar plekje daar ook gevonden. Vooral maandag stond ze te piepen en te krabben aan de deur als ik de kamer verliet maar dat is vandaag ook al weer beter. Morgen moeten we met Bono naar een gespecialiseerde dierenartsenpraktijk hier nogal ver vandaan en dan nemen we haar mee anders moet ze te lang "alleen" zijn.
Voor de rest zien we wel hoe het gaat, ze is 10 jaar dus ik hoop dat ze nog wat jaartjes een fijn huis bij ons heeft. Was mijn fototoestel in België vergeten te gebruiken pfffff dus nu alleen een paar fotootjes die ik hier gemaakt heb.
Ukkie en Yazzie
Ineke Jongeleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten