We krijgen elke dag zoveel oproepen, en je wil ze allemaal graag invullen maar het wordt alsmaar moeilijker omdat we geen plaats meer hebben en de middelen om dit alles vol te houden zijn niet ontoereikend...
Dit keer was het de zoon van een ouder echtpaar dat ons opbelde omdat het hondje van zijn ouders per direct weg moest. Het was dringend, want hij had maar enkele dagen tijd want dan vloog hij weer naar huis, en zijn ouders konden de zorg voor hun hondje niet meer aan. Het hondje was wel in slechte staat: blind aan één oog en ze had een zwaar huidprobleem, ze was 8 jaar oud. Ik zag de bui al hangen, maar dacht wel dat er niemand anders dit hondje een kans zou geven.
Omdat ik niet direct “ja" zei liet hij me weten dat als ik geen oplossing had ze een spuitje zou krijgen want hij moest ervan af. Dit soort chantage moet ik elke dag aanhoren, het ergste is dat je weet dat ze het nog zouden doen ook, maar jij wordt een schuldgevoel aangepraat omdat jij niet kan of wil helpen. Dus bracht hij zonder schroom het hondje, en zijn probleem was opgelost. Of het nu het spuitje werd of wij, dat maakte hem eigenlijk blijkbaar niet uit…
Maar wat veel erger was, was hoe het hondje eruitzag: etterende oogjes die in lange tijd niet meer verzorgd waren, haar huid verstikt onder de klitten, een vreselijk huidprobleem, ze rook ook vreselijk onfris… Dit was zijn puurste verwaarlozing, niet meer, niet minder… Ze was als (broodfok)pup gekocht en dit is waar ze 8 jaar later geëindigd is… Een wegwerpdingetje zonder waarde…
We zijn er meteen aan begonnen en hebben haar weer opgefrist, de vele groffe korstjes op haar buikje werden afgewassen, haar oogjes werden vrijgemaakt, en onze kliniek zette er z’n schouders onder…
Langzaamaan gaan we dit kleine meisje beter maken en zoeken we een VERANTWOORD baasje dat deze kleine meid onder zijn of haar hoede neemt!
.jpeg)
.jpeg)
Meer informatie over haar vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten