Zo ging het met Rob, onze grote, zachte Mastin-pup. Toen we hem voor het eerst zagen op de website, waren we op slag verliefd. Zijn blik, zijn houding – alles aan hem raakte ons. Het idee om nog drie weken te moeten wachten op het transport voelde als een eeuwigheid.
We konden het niet laten… en besloten hem zelf op te halen in de refugio.
Een onvergetelijke ervaring. We kregen een rondleiding – indrukwekkend, hartverwarmend en tegelijk hartverscheurend. Zoveel honden die allemaal een thuis verdienen… Het deed pijn om te weten dat we er maar รฉรฉn konden meenemen. Maar Rob was onze oogappel.
Zijn avontuur begon daar – met ons – en even later stapte hij, dapper als altijd, op het vliegtuig naar zijn nieuwe leven.
Nu is hij drie dagen bij ons, maar het voelt alsof hij hier altijd al thuis is geweest. Hij heeft zich verbazingwekkend snel aangepast, kijkt ons aan met die rustige, wijze ogen… en wij weten: hij voelt het ook.
Dit is zijn eindstation. Zijn veilige haven.
Rob is thuis. Klaar voor een nieuw, lang en gelukkig leven – samen met ons. ๐ค๐พ
Geen opmerkingen:
Een reactie posten