Pirata, onze dappere meid… Vanaf het moment dat ik je zag, wist ik: jij hoort ook bij ons. Ik kwam om Lara te redden uit het dodenstation van Toledo, maar jij stond daar, pal naast haar, hoe kon ik jou achterlaten?
Sinds die dag was je een van ons.
Je was een klein meisje, maar zoveel meer... Met je drie pootjes stond je fier in de wereld — dapper tussen groot en klein. Je blafte onophoudelijk als je iets wilde, vastberaden als een echte volhouder. Soms was dat een beetje veel, maar nu... wat zouden we geven om nog één keer jouw stem te horen.
Zestien jaar werd je….
Zestien prachtige, kostbare jaren vol liefde, karakter en strijdlust. En toch komt het afscheid zo hard aan. Je kon niet meer — en al wéét je dat het moment ooit komt, het voelt altijd te vroeg.
Je pittige karakter, je moed, je haaienbekje en je wilskracht in dat kleine lijfje… Alles aan jou was bijzonder. Alles aan jou blijft ons bij. Je liet een indruk achter die geen tijd ooit zal wissen.
Je was geen gewoon dametje, je was uniek.
Je was een verhaal op zichzelf. En dat verhaal leeft voort in ons hart, voor altijd.
Rust zacht, mijn kleine lieverd. We missen je …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten