Waarom ze haar gehouden hadden weten we niet, maar Patita komt uit de broodfok. Ik vroeg aan een van hen “Heb je geen grote sukkelaar die echt nood heeft aan gelukkig worden, die weinig kans heeft?”. En toen kwamen ze plots af met een Husky’tje op drie pootjes met een stompje als vierde pootje. Ze keek wat verward, hoe zou je zelf zijn na jaren gevangenschap in die godvergeten plek…
Omdat we geen plek meer hadden in een van de kooien, moest ze achterin de camionette los. Maar toen we vertrokken kwam ze plots langs alle kooien heen gekropen en kwam ze vlak naast me zitten. Het was een moment dat je zelden in je leven meemaakt… Ze legde haar hoofdje op mijn schouders en reed zo mee alsof het zo moest zijn…
Ze was nog nooit buiten de muren van deze trieste plek geweest waar moedertjes non stop moeder moeten worden, en hoe. Maar ze keek met volle vertrouwen naar me op en wist dat het goed zat, hier waren geen woorden voor nodig… Ze was gered en was er gerust in dat ze vanaf nu niet meer moest wachten op een andere wending in haar leven, en dat ze nu zal ervaren dat liefde ook weggelegd is voor een bijzondere meid als zij…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten