Ik vertel geen nieuws dat het gisteren wel errug warm was.
Dus, s'morgens eerst maar bedacht, waar kan ik heen met
de hondjes, in die zin, in het veld lopen zou geen optie zijn, daar het
daarvoor te warm is.
Dan denk ik aan water en evt.zwemmen,, maar het moest wel
een plek zijn waar de Cavaliertjes geen steile oever moesten beklimmen,
zoals Jody als geen ander kan.
Tevens had Marie-Belle nog nooit kennis gemaakt met
water en/of pootjebaden, maar haar vriendinnetje Maggie wel, zij heeft nog
privé les zwemmen gehad van een leuke zwemleraar tijdens haar verblijf bij
Fabienne.
Ik vroeg toen nog, indien ik Maggie
adopteer, krijg ik dan die leuke zwemleraar erbij, NIET dus
haha.
Maar goed, lang verhaal kort,we zijn
vanmorgen naar Botjes Zandgat geweest, door de jaren heen een
bekend en vertrouwd plekje voor mij en toen voor Marie-Sol en
Lady-Jane...
Jody natuurlijk direct in het water, maar toen kwam het,
Marie-Belle en Maggie-Mae stonden te kijken, en nu dan en hoe?
Maggie had zoiets van, wat Jody kan , kan ik ook,dus ze
stapte dapper het water in.
Kleine Marie-Belle bleef echter nog aan de kant
staan blaffen en vooral zielig piepen, waar ik dus totaal geen aandacht
aan gaf.
Het duurde echter niet lang, de nieuwsgierigheid
overwon in ieder geval de onzekerheid v.b.w kleine Marie-Belle, dus ze
ging uit zichzelf ook het water in!.
De foto,s spreken voor zich lijkt me.
Maar als kers op de taart kreeg ik vanmiddag een
prachtig kadootje van mijn lieve buren., alvast voor mijn verjaardag.
Vooral de tekst onderin deed me in een stuip van het lachen
belanden.
Ja, ik ken mijn plek..., op zien grunnegs, ik woon hier ,mor bin er allain mor bie in...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten