De laatste maanden kon hij niet meer lopen, gaven we hem persoonlijk eten en drinken met de spuit. ‘s nachts werd hij ook enkele malen buiten gezet om te plassen als hij het liet weten. Hij had wel een pampertje aan maar hij wou persoonlijk naar buiten om te plassen en we moesten hem ondersteunen.
Maar zijn leven werd afzien, ik heb toch het harde besluit genomen vandaag om hem te laten inslapen, al wou ik hem nog steeds bij ons houden. Meer dan zestien jaar heeft Ricky bij ons gewoond, hij was achttien jaar +
Mijn dagelijkse wandelmakker, door weer en wind, mijn lieve vriend ben ik nu kwijt en dat doet pijn…..maar we hebben hier echt ons best gedaan om hem zo lang als mogelijk bij ons te mogen houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten