Pralientje zat al geruime tijd in het dodenstation, maar telkens als we langs gingen mocht ze niet mee. Papierwinkel en bureaucratie kost zoals altijd vele levens. Microchips zijn zaligmakend voor mensen die van hun huisdier houden maar levensbedreigend als je baas je vergeet. Als je dan in een dodenstation terecht komt en hij of zij niet voor jou wil aftekenen, dan blijf je maanden, jaren of zelfs levenslang zitten. Keer op keer zagen we Pralientje steeds magerder en magerder worden, moedelozer en hopelozer. Tot ze de laatste keer plots vrijgegeven was, ze mocht mee!
Ze is erg verwaarloosd en moet heel wat schade inhalen, maar ze is een vriendelijke, eenvoudige ziel. Ze is een cross Dobermann, mooi om te zien, maar vooral een goede hond die ergens een gelukkig leven verdient!! Ze is sociaal met mens en dier, en enorme dankbaar gered te zijn!
Meer informatie over haar vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten