Fangoria kwam op
16 juni 2013 binnen in het asiel van
Algeciras en sindsdien is ze er
nooit meer buiten geweest. Het leven draaide door voor elk van ons, met elk zijn eigen leven en elk zijn kruisje en problemen,
gelukkige en minder gelukkige tijden. Fangoria’s leven ging ook
verder, in een asiel omringd door lieve mensen, maar die ook maar af en toe tijd hebben voor een knuffel en een aai.
Haar verzorging is er, haar eten is er, haar fris kommetje water, haar knuffel
is er, elke dag. Maar de uren, de
dagen, de maanden, de jaren duren lang.
Geen mens kwam voor onze Fangoria omwille van haar karaktertje, waar zij zelf niets aan kon doen maar dat gevormd was door de mishandelingen nadat ze in de handen terecht gekomen was van de verkeerde mens. Ze legt haar lieve koppie in je handen, haar oogjes zijn leeg, ze heeft de hoop al lang op gegeven. Ze is oud en versleten, haar lijfje doet pijn en haar dagen op deze wrede wereld korten in. Toch blijft ze lief voor de mensen die haar al die jaren al liefhebben, ondanks alles.
Onze Fangoria, we hadden het zo graag anders gewild…
Informatie over haar vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten