Het leven van een asielhond bestaat vooral uit wachten. Op eten, op wat speeltijd buiten het hok, op een beetje aandacht, maar vooral op dat moment dat die ene persoon of dat ene gezin hem opmerkt en hij zijn hok voor altijd mag verlaten...
Hermes (bijna 3 j) werd gered van een dodenstation. Hij is een zalige gekke mus, altijd vrolijk, en altijd in voor een knuffel. Hij is een dankbare, sociale, lieve metgezel.
Hij is een kruising van een beetje vanalles, een prachtige combinatie van kleuren, vooral zijn toffe karakter is een pluspunt. Hij is een hond die dagelijkse wandelingen nodig heeft, die graag in gezelschap is, die nog veel moet leren maar dat zeker goed zal doen, want hij is erg mensgericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten