Ze vroegen of we twee kleine Yorkies konden redden van een
vrouwtje dat overleden was. Ze zaten al heel lang in het dodenstation, en waren
ondertussen enorm achteruit gegaan. Toen ze bij ons kwamen, zagen we wat ze
hiermee bedoelden: het waren twee enorm bange hondjes die een zwaar rugzakje
hadden, angst en onzekerheid nam hen over. Hun vacht was één grote klit en hun
tandjes een groot kerkhof, om maar niet te spreken van hun oogjes,... Ze waren
zwaar ontstoken, maar hoe gingen we dit aanpakken, je kon ze amper aanraken,…
Sylvester, het reutje, is zo goed als blind, zeker aan 1 oogje, en hij heeft een misvormd pootje. Hij is er het ergste aan toe, heeft alleen vertrouwen in degene die hem verzorgt en kent, naar andere mensen haalt hij uit. Uiteindelijk doet hij dit uit angst, maar alleen mensen die hiermee weten om te gaan kunnen dit hondje een kans geven. Het vrouwtje, Tweetypie, is anders. Ook zij is heel onzeker maar geeft zich vlug gewonnen en wil dan alleen geaaid worden en ze volgt je overal.
Ze kunnen best apart geplaatst worden, aangezien ze beiden best apart aandacht krijgen, zodat ze mekaar niet stimuleren in hun angsten. Sylvester heeft een baasje nodig met ervaring met bange honden, want hij heeft een grote rugzak, Tweetypie zal vlugger ergens thuis komen en vertrouwen hebben. Maar geen van beiden zijn kant-en-klare hondjes, ook al zijn ze zo mini-klein.
Meer informatie over Sylvester vind je hier.
Meer informatie over Tweetypie vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten