Vrijdagochtend belde een jonge vrouw me op, ze was naar mij
gestuurd omdat ze zich geen raad meer wist,… Haar katje was van 2 meter hoog
gevallen en was hierdoor zwaar gekwetst geraakt, met een abdominale hernia tot
gevolg, die dringend chirurgisch verholpen moest worden. Een van de
dierenklinieken waar ze geweest was vroeg hiervoor minimum 1000 euro, en dat
kon de jonge vrouw niet betalen met haar kleine loontje,… Ze heeft nog
verschillende andere klinieken bezocht en gesmeekt te helpen maar geen van allen
was bereid de kat te redden, hij zou wel vanzelf dood gaan,… Geen geld, geen
hulp. We begonnen rond te vragen, misschien vonden we toch iemand die kon en
wou helpen, en godzijdank kon ze ergens terecht waar hij per spoed geopereerd
werd en zijn leven gered was.
Een van onze vrijwilligers zegt altijd: de wereld is naar de kloten, en ja, dat is zo, in alle opzichten,… Deze jonge vrouw wou echt alles doen om haar zwart straatkatje te redden, maar nadat ze in één kliniek al een kapitaal had uitgegeven aan röntgenfoto’s en (onnodige) bloedonderzoeken zat ze krap bij kas,… Geen enkele dierenarts wilde helpen, of een uitzondering maken, zeer ethisch en vooral professioneel,… Te triest voor woorden,…
We doen verder tot we niet meer kunnen maar het is hard, zeker voor rescue organisaties, dat voel je, zie je, ervaar je,… Toch ben ik blij dat dit zwarte katje, van geen tel voor de grote dierenklinieken, een jong baasje had dat voor hem gevochten heeft,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten