Onze lieve Frenkie is nu een dik jaar bij ons. What a ride was het! Totaal getraumatiseerd van de lange rit in de vrachtwagen kwam hij in Nederland aan. Bang voor alles en iedereen en ontzettend nerveus.
Heel veel geduld, liefde en oefenen
hebben er na 8 (!) maanden toe geleid dat er in februari van dit jaar ineens
een knop bij onze Frenk omging. Hij was van de een op de andere dag
zelfverzekerder en minder nerveus. Op dit moment kent hij nog maar 1 angst,
kinderen, hoe dit komt zullen we nooit weten. Verder is hij helemaal
opgebloeid, hij is een ontzettend lieve hond. Heel uitgelaten en gek als we met
hem spelen of als hij lekker mag rennen in de wei (hij rent als een hertjeπ) maar hij geniet ook van het leven in huis met name
als hij lekker bij ons kan liggen. Naar vreemde mensen is hij nog altijd
terughoudend en gereserveerd, maar dit hoort bij hem. Ook langer alleen zijn is
een uitdaging, maar hiervoor hebben we een oplossing in de vorm van een lieve
hondenoppas. We hopen dat we nog heel lang van hem mogen genieten en zien hem
nog steeds iedere dag groeien.πΆπ
We hebben 2 voor en een 3 tal nafoto’s bijgevoegd.
Groetjes Sanne en Jari
Geen opmerkingen:
Een reactie posten