3 weken geleden was Tomas op dit ogenblik onderweg van Spanje naar België en ik kon de slaap niet vatten want ik zat gespannen te wachten. "Hoe rijd ik best naar Overijse? Via het Leonardkruispunt, of verlaat ik de E40 in Blanden? Ga ik er op tijd zijn? Kan ik daar parkeren? Ik moet snoepjes meenemen. En drinken......"
En
nu ligt mijn Tomas lekker te maffen in de zetel, op zijn zelf gekozen plekje
(de bench heb ik opgevouwen want daar wilde hij in geen geval in), met zijn
eigen lievelingsknuffel.
Hij
geniet soms volop maar tussendoor schrikt hij van alles en nog wat, maar iedere
dag wordt het steeds meer mijn hondje, mijn maatje.
Morgen
komt er weer een lading beestjes aan om hier gelukkig te worden maar ook om hun
baasjes gelukkig te maken. Geniet van elkaar, veel geluk (en soms geduld)
samen.
Dank
aan ACE dat jullie Tomas gered hebben en mij zo een heerlijke, lieve bangerik
durfden toevertrouwen, er is nog wel een beetje werk aan maar het komt goed en
we gaan er samen voor. Dikke merci.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten