Wij kregen Tibby op 26 mei. Vanaf het eerste
moment waren we al verliefd. Ze is zo lief en je merkt gewoon dat ze niet heeft
geleden in dat jaar dat ze op straat leefde en in het asiel.
Ze laat zich door iedereen
aaien en vind het helemaal geweldig als je haar opjaagt. In huis is ze heel
rustig. Dan gaat ze lekker in de zon liggen of in haar mandje.
Helaas kwamen we er al snel achter dat ze een
beetje ziek was. Ze had diarree en veel jeuk. Het eerste waar we aan dachten
was leishmania. Na wat onderzoeken bij de dierenarts kwamen we er achter dat ze
een parasiet had die gelukkig prima te behandelen was. Toen was de diarree
verholpen. De oorzaak van de jeuk was nog een hele zoektocht. Hiervoor kreeg ze
een test spuit, wat bij veel honden helpt tegen de jeuk en dit was ook de
oplossing voor Tibby. Helaas houd dit wel in dat ze eens in de 1 tot 2 maanden
een spuit moet krijgen bij de dierenarts, maar dan is de jeuk wel helemaal
weg.
We zijn al vrij snel begonnen aan een cursus
met Tibby. Omdat Tibby zo sociaal is naar andere honden (doordat ze in een
asiel heeft gezeten met veel honden) wil ze op de cursus alleen maar spelen
met de andere honden. Dit resulteert er in dat ze helemaal niks doet op de
cursus, maar dat vinden we stiekem heel grappig. Thuis doet ze alle oefeningen zonder moeite. Ze wacht netjes aan de rand van de stoep tot dat we oversteken
en kent de basiscommando's zoals zit, af, pootje, touch, hier, blijf en wacht.
Omdat ze die commando's al snel onder de knie had, hebben we haar een maand
geleden voorzichtig een paar stukjes zonder lijn laten lopen en dat ging super!
Je ziet haar dan echt genieten, want ze blijft een pointer die haar energie
kwijt moet. Nu kan ze in het bos zonder riem lopen, wat voor ons wel fijn is,
want soms kan ze nog wel trekken aan de lijn, maar dat zijn we haar nu ook aan
het leren.
We zijn echt heel blij met Tibby!
Ze is en blijft de mooiste hond van de wereld
met een gek staartje.
Ze heeft haar plekje helemaal gevonden bij
ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten