Nilva werd opgemerkt aan de rand van een drukke
steenweg, op de weg naar Manilva. Een oudje op haar zwakke pootjes, in het
rond kijkend waar haar baasje toch maar bleef,… Met haar oogjes vol cataract
haalde ze het beste uit haar zicht, maar geen enkele auto die passeerde zag
haar lopen,…
Na enkele dagen de stikkende hitte getrotseerd te
hebben, ging ze langs de kant van de weg liggen, want ze kon niet
meer,… De wereld raasde aan haar voorbij en dat ook ’s nachts, wanneer
iedereen zijn bedje in duikt en alles stil wordt,… Zo bleef ze op haar
baasje wachten, langs de kant van de weg,…
Toen er een auto stopte, ging ze zonder aarzelen
mee, omdat ze zo moe en uitgeput was,… Ze legde zich neer op de achterbank en
liet een hele lange zucht aan zich ontsnappen,… Ze sliep en sliep en
sliep,…
Nu Nilva bij ons is leren wij een oud hondje kennen,
met de ouderdomskwaaltjes van elke dag,… Maar met in haar hartje de wens om nog
even gelukkig te mogen worden, bij iemand die een oud rescue hondje dat nog wil
gunnen,… Ze zal je zo onbeschrijflijk dankbaar zijn,…
Meer informatie over Nilva vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten