Zondag
2 augustus hebben we Haley in laten slapen. Ze is maar kort echt ziek geweest.
In
2011 bezochten we haar in België en we waren meteen verkocht. Een kruising
Mastin Espagnol.
Wat
een zachtaardige hond. Maar ook eigenwijs en angstig en onzeker.
Het
eerste jaar was flink investeren; zindelijk maken, zonder trekken aan de riem
meelopen, alleen thuis blijven, niet naar buiten als de deur openstaat, kennis
maken met allerlei (onbekende) zaken waar ze bang voor was.... En alles leerde
ze op haar eigen manier, op haar eigen tempo maar ALTIJD lief!
Langzaam
maar zeker kregen we met veel geduld, twee kapotte afstandsbedieningen een
leeggeroofde portemonnee en nog meer geduld de geweldige hond te zien die ze al
die jaren voor ons is geweest. We hebben m.n. veel geduld moeten hebben bij het
zitten bij de stoeprand. Daar zag ze dus echt het nut niet van in. Haar een
brokje voorhouden om te stimuleren te gaan zitten leek een goed idee maar madam
draaide dan ‘hooghartig’ haar hoofd weg. Nee, ook voor een brokje ga ik niet
zitten…….Maar uiteindelijk deed ze het toch al duurde het altijd langer dan
eigenlijk nodig was voordat ze zat. We begrepen dat dit echt Mastin-gedrag was.
Na
een jaar hadden we een redelijk stabiele hond, stabiel genoeg om te kijken voor
een tweede erbij. Dit omdat we dachten dat ze dit wel fijn zou vinden en dat ze
daardoor iets actiever zou worden want ze was een vloerkleed binnen. …….
En
zo kwam Wammes (Flup) erbij, ook van ACE.
Haley
maakte de eerste dag met 1 rustige snauw duidelijk dat zij de baas bleef en kon
daarna alles van die kleine dondersteen hebben. In de 8 jaar dat we ze samen
hadden is er nooit ook maar 1 keer ruzie geweest. Ze waren geweldige maatjes,
geen plakkers maar als het nodig was hadden ze wel steun aan elkaar.
De
foto waar ze met zijn 2en opstaan is in de Ardennen gemaakt. We zijn daar in
2019 naar toe gegaan en voor het eerst namen we de honden mee op zomervakantie.
En wat hebben we 2 geweldige weken gehad. We waren wat bang van te voren dat ze
ons zouden belemmeren maar integendeel, ze waren een echte meerwaarde!
Iedere dag hebben we een flink eind gelopen en ze hebben 90% van de tijd los
kunnen lopen. (ze moesten wel op het pad blijven!)
Onze
mooiste herinnering is de wandeling waarbij we in het bos, met aardige heuvels
en onweer op komst, verdwaald waren.
En
Haley, die meestal achterop mee sjokt, ging voorop lopen en wees ons de weg. Ze
klom een stukje, keek achterom of wij kwamen en wachtte op ons en zocht dan
verder de weg.
En
zo kwamen we op tijd, veilig bij de auto, voordat het onweer losbrak. Wat waren
we trots op haar en zo speciaal om op dat moment op je hond te kunnen
vertrouwen! Dit hadden we nog niet eerder meegemaakt met haar maar je merkte
gewoon dat ze wist wat ze deed.
We
hadden ook dit jaar het plan weer samen in juni naar de Ardennen te gaan maar
helaas is dat door Corona niet door kunnen gaan.
Het
is nu niet stiller in huis maar LEGER. We missen je rustige, lieve aanwezigheid.
Tot
slot willen we iedereen van ACE bedanken die het mogelijk heeft gemaakt dat we
Haley konden adopteren. Zij kreeg haar gouden mand, wij een diamanten hond!
Met
vriendelijke groet,
Jacq en Yvonne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten