Hij zat in een kooi in het dodenstation,… Een
aanblik om nooit meer te vergeten,… Geen haar en hij bleef zich maar krabben
tot bloedens toe
in deze ondraaglijke hitte,… Hij was mager en
wist geen blijf met zichzelf van de jeuk, ellende en machteloosheid,… De
Heerschappen van het dodenstation vertelden ons dat zijn moeder wereldkampioen
was, alsof dat indruk maakte op ons, terwijl we neerkeken op dat hoopje
ellende dat niet meer kon,… Was hij jong of is hij oud, dat kon je niet
vertellen in de zwaar verwaarloosde staat dat hij was,…
Nadat hij door onze dierenarts werd nagekeken
bleek dat hij schurft had en uitgedroogd was,… Er was geen haartje meer te
bespeuren op dat arme beestje, en hij is amper twee jaar oud,…
Thor is nu al even bij ons en hij werd behandeld
voor zijn schurft, hij moet nog in quarantaine blijven voor het
besmettingsgevaar maar ondertussen begint hij stilaan op te knappen en
krijgen die oogjes weer schittering als hij je ziet,… Niet langer weg duiken en
plassen van angst, neen,… Hij is stilaan weer blij en het pup-zijn komt weer
naar boven,… Hij is nog een jonge speelse hond, maar ook een grote heer,… Maar
wat een schat! Wie hij ook is, of welk ras hij ook heeft, zijn moeder die
wereldkampioen was beseft het niet, en hij nog veel minder,… Maar één ding
staat vast, hij zat in het dodenstation en was ten dode opgeschreven,… Het is
een mirakel dat wij net daar waren, en zijn lot gered kon worden,… Nu nog een
goed baasje of familie te vinden!
Informatie over Thor vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten