In Memoriam Paco (ACE Oliver)

Mijn liefste hond, ik weet dat het moet
Het is mooi geweest voor jou, je lijfje is niet meer goed
Je pootjes doen het niet meer
En zonder pijnstilling doet je dat erg zeer

In je buggy vind je het fijn
Dan hoef je niet te lopen, maar kun je er toch bij zijn
Maar het enige wat je kunt is liggen, de hele dag
Om te lopen heb je gewoon geen kracht

Jou gaan loslaten is wat nodig is
Maar hoe ga ik om met het grote gemis
Want elf jaren lang was er door jou zoveel geluk
Jou nu laten gaan maakt mijn hart stuk

Mijn liefste vriendje, uit Spanje geadopteerd
Nog zo jong toen je kwam en wat heb je veel geleerd
Je bracht ons vreugde en veel plezier
En nu ga ik je zo erg missen hier

Het geeft wat troost dat Tommie vast op je wacht
Toch doet het zo’n zeer, want je slaapt voor de laatste keer bij me vannacht
Ik wil niet gaan slapen, en hou je stevig in mijn armen
Vanaf morgen zal jij de plek hier naast mij niet meer verwarmen

Morgen zullen we allemaal bij je zijn
Wanneer we je verlossen van de pijn
In warmte mag je stilletjes gaan
In onze harten zal jij altijd bestaan