Hier volgt het verhaal van Chiquito,
het kleine hondje dat zo graag wilde leven,… Chiquito werd
gevonden op een industrieterrein in Casabermeja. Hij liep er al heel lang rond,
langs alle vuilbakken om toch maar wat eten te vinden, om te
“over"leven,… Hij is amper een jaartje oud, kon moeilijk lopen,
zijn oogjes zaten dicht gekleefd van de etter,… Maar zijn levenslust bleef, hij
bleef strunkelen, van vuilbak naar vuilbak, dankbaar om een droge
korst brood of wat dan ook,… Toen er een vrouwtje hem zag sukkelen,
bracht ze hem naar een dierenarts, verwachtende dat hij zou moeten worden
ingeslapen, want zijn toestand was zeer ernstig,… Hij
had zowat alles wat je niet wilde dat hij zou hebben, enorm veel teken die zijn
laatste krachten eisten, hij was ondervoed, gedeshydrateerd, zijn
huid was ziek, zijn pootjes waren ontstoken, zijn ademhaling was zwak,… Maar
toch vroeg het vrouwtje om hem een kans te geven,… En zo begon
kleine Chiquito aan zijn lange weg naar herstel,… De dierenarts
stelde voor om hem in te slapen, hij zag het somber in, en keek het vrouwtje met
gefronste wenkbrauwen na, waarop hij zei “Suerte”, “Geluk”,… En ja,
het ging moeizaam, zeer moeizaam,… Maar ze gaven nooit de moed op, ze hebben hem
stapje per stapje bijgestaan,… Langzaamaan veranderde die trieste
blik in zijn donkere ogen, langzaamaan wilde hij wat meer eten, langzaamaan
vorderde zijn genezingsproces, samen met het verbeteren van zijn
hele “zijn",… Hij wilde het zo graag, kleine jongen,… Langzaam kwam
er weer licht in dit zo jonge leven, stap per stap, hij ging weer knuffelen,
blij zijn, springen en rennen, zijn gezondheidsproblemen verminderden
stilaan, zijn levenslust sterkte aan, dankzij enorm veel geduld en
veel zorg en liefde,… Het is een waar mirakel dat dit zwakke, opgegeven hondje
er weer is,… Maanden slenterde hij rond in een industriepark waar
mensen hem wel zagen maar aan hem voorbij reden, “Ocharme, ochot", maar hem
alsnog aan zijn lot overlieten,… Mensen die af en aan reden, elke
dag opnieuw, maar het kleine zwarte hondje negeerden,… De
onverschilligheid van de mens is triest, maar gelukkig was er 1 mens die zich
zijn lot aantrok waardoor hij bij ons terecht kwam,… Kleine
Chiquito, je bent niet langer ongezien, je bent nu eentje van ons, in ons hart
gesloten voor altijd,... We hopen nu een baasje te vinden die
jou gelukkig kan maken en je verleden helpt vergeten, en plaats
maakt voor een leven vol liefde, spelen, ravotten en geluk
!!
Meer informatie over Chiquito vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten