Donnington en Leonardo

Mogen wij ons voorstellen... Donnington en Leonardo, de Burmezen uit Voorburg.

Aangenaam mijn naam is Donnington.

Een tijdje geleden heb ik mij al aan u voorgesteld.

Er is wel weer een en ander gebeurd in het afgelopen jaar.

Ik bleek hele slechte tandjes te hebben. Ik werd er helemaal ziek van. Nou, ik ben nu tandeloos.....en wat ben ik opgeknapt.

En eten kan ik alles nog, gekookte kipfilet, harde brokjes helemaal geen probleem.

En zo ging de winter voort en kwam er ineens (ja, de baasjes wisten het stiekem al...) op 12 februari een klein donkerbruin kitten bij.

Hij heet Lutadore’s Leonardo en blijkt ook een echte Burmees te zijn.

Ik moest wel even wennen hoor aan die brutale wervelwind. Hij wil altijd als eerste eten, heeft de hele dag honger en bovenal vond ik het in het begin moeilijk dat hij mijn baasje zo opeisde, maar dat doen babies nu eenmaal.

Maar nu, een paar maanden later zijn wij de beste vriendjes. We knuffelen en wassen elkaar. Spelen samen. En wij spreken dezelfde taal, de twee rooie jongens hier in huis spreken toch een andere taal.

Ik vind het leuk om ook mijn kleine broertje (want zo voelt het inmiddels) aan u voor te stellen.

Ik ben Lutadore’s Leonardo, Leo voor vrienden, bekenden en familie. Ik ben geboren op 18 november 2016. In mijn nestje was ik de kleinste en de rustigste..... De kleinste ben ik nog steeds, maar rustig.....verre van! Ik zet de boel vaak goed op stelten. Volgens mijn baasje heb ik ook een apart stemgeluid, ik kan heel goed een weerwoord geven en mopperen, vooral wanneer ik honger heb. Logisch toch?