Laika, een ACE hond die in 2013 bij ons in opvang kwam na een mislukte
adoptie en die in 2014 weer werd geadopteerd. Zij had al heel wat aanvragen
achter de rug maar steeds niet de juiste adoptanten. Er was niets mis met deze
toekomstige adoptanten zelf, maar met de omgeving waar zij kwam te wonen. Laika
had heel wat meegemaakt in Spanje en had daardoor al het vertrouwen in mensen en
andere dieren zichtbaar verloren. Bij haar eerste adoptanten waren er
bijtincidenten geweest naar mensen en dieren door het angstige gedrag van Laika.
Ze kon niet goed omgaan met andere dieren, zoals konijnen, katten en ook heel
vaak honden. Die kon ze zo maar aanvliegen. Al zat ze bij ons natuurlijk ook in
een grote groep honden, wat ook niet altijd even makkelijk was. Laika is
afgestaan door de eerste adoptanten met heel veel verdriet, maar als je bang
wordt voor je eigen hond is dat niet te doen. En als er dan ook nog katten en
konijnen in het huis wonen, wordt het steeds moeilijker. Ook het uitlaten werd
voor deze mensen een enorm probleem ivm het tegen komen van andere honden. Wel
is er door de ACE hulp geboden dmv een gedragstherapeut, maar dit lukte geheel
niet. De reden hiervan was dat er al veel te veel spanningen waren tussen
adoptanten en ACE. Hier bij ons zijn we aan de slag met Laika gegaan wat heus
niet makkelijk was. En dan nog al die aanvragen voor haar die wij steeds hebben
afgewezen, want wij wilden niet dat Laika weer in de problemen zou komen, de
aanvragers hadden allemaal andere dieren en dat ging niet met Laika. Toen kwam
er een echtpaar die belangstelling voor Laika had en die geen andere huisdieren
hadden. Wel hadden zij ervaring met herders. Wij heel haar verhaal verteld en
ondanks alle moeilijke dingen met Laika wilden zij toch kennis met haar maken.
Er was inderdaad gelijk wel een klik. Het baasje dacht toch dat het allemaal wel
mee zou vallen, maar kwam er achter dat dat niet zo was en wij toch gelijk
hebben gehad. Zowel baasje als vrouwtje hebben maanden cursus gelopen, hebben
heel veel kilometers gereden om haar toch op een normale manier langs honden te
krijgen. In huis was Laika heel lief en makkelijk. Laika heeft zelfs op
terugbrengen gestaan, maar het vrouwtje wilde dat beslist niet. Zij zei dit
heeft heel veel tijd nodig, deze hond heeft te veel meegemaakt. Nu 3 jaar later
heeft ze dus bij ons gelogeerd, het is nog steeds geen groepshond en dat hebben
we dus ook niet gedaan. We hebben een aparte ruimte in huis voor haar gecreeerd
en het is prima gegaan. Op straat kan ze gewoon honden passeren en het is een
hele lieve en leuke hond waar je overal mee naar toe kan. Zo zie je maar weer
dat geduld van maanden Laika een pracht van een huishond is geworden.
Groetjes, Marjolein en Sonja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten