dinsdag 31 januari 2017

Prinses Grietje

Grietje is nu bijna een jaar bij ons en heeft met succes haar inburgeringscursus afgerond. Ze kent veel Nederlandse woorden, waarbij het woord 'bal' al na een dag tot haar vocabulaire behoorde. Ook in de oer-Nederlandse sport fietsen doet ze het goed. Het gaat prima in de fietskar alhoewel ze soms besluit dat zelf lopen sneller gaat. Maar goed, geen enkel verkeerd woord over haar aanpassingsvermogen. Misschien een heel klein puntje van kritiek: Griet, doe toch eens normaal bij regen en hagel!

Konijn
Met onze ochtendwandeling slenter ik op mijn gemak door het park in de buurt. Grietje zit achter de konijnen aan. Ik maak me niet druk want ze zijn toch te snel. Ik zie haar in de verte rennen en snelle wendingen maken, in het kielzog van een zwart konijntje. Goed voor haar conditie denk ik. Tot mijn ontsteltenis heeft ze opeens het diertje te pakken en komt als een moeder met een jong in haar bek vol trots met het konijn op me af rennen. Ik ben direct in paniek en begin huilend te roepen 'ooooo nee Grietje niet doen, laat los, asjeblieft laat los'. Ze stopt vlak voor me en kijkt me verbouwereerd aan met een blik van 'nou daar reageren ze in Spanje toch anders op'. Ik weet haar te grijpen en ze laat het konijn vallen. Die maakt zich uit de voeten. Wat je al niet beleeft met deze Spaanse muchacha!

Molenwiek
We liggen in bed (1.40 breed!) en elke ochtend rond vijf uur springt Griet op bed. Ik denk dat ze het dan koud heeft. Ze laat zich rücksichtlos als een blok tussen ons in vallen. Ik lig op mijn rug met mijn armen naast me. Mijn linkerarm komt door de move van Griet enorm onder druk te staan en ik trek het niet. Toch zo'n 17 kg gewicht. Ik beweeg mijn arm als een molenwiek langzaam over mijn lichaam naar rechts en dan heel voorzichtig omhoog. Zo lig ik een paar minuten met een gestrekte arm recht boven mijn hoofd. Maar mijn arm wordt koud en gaat tintelen dus herhaal ik de riedel in omgekeerde volgorde. Grietje slaapt als een os, ik al lang niet meer. Ik beweeg verder niet want ik wil haar niet storen. Een nuchtere Hollander zou zeggen 'dan schop je haar toch het bed uit', maar dat kan niet want dit is Prinses Grietje en zij krijgt van ons altijd haar zin want ze is zooooo lief.

Lijster
Het is vrijdagavond en Grietje is met baasje André in de tuin. Ze scharrelt in de struiken en heeft het zoals altijd naar haar zin. Opeens ziet André dat Griet iets in haar bek heeft. Heel voorzichtig zet ze een lijster voor zijn voeten neer. De vogel is gewond en kan niet vliegen. We hebben geen idee waar we de vogel op dit tijdstip naar toe kunnen brengen. Ik google en bel me suf. Iemand raadt me aan de dierenambulance te bellen. Zo gezegd, zo gedaan. De lijster wordt opgehaald en blijkt een gebroken vleugel te hebben. In de vogelopvang zullen ze hem goed verzorgen en hij zal weer de oude worden, zo verzekert de medewerker van de ambulance ons. Wat een heldendaad van onze Griet.

Kat
Zo lief als ze is voor vogels, zo verschrikkelijk fel is Griet op katten. Als je op straat met haar loopt en ze ziet er één in de verte, dan kun je tien tegen één de ambulance voor jezelf bellen want ze trekt zo je arm uit de kom.

Al met al zal het duidelijk zijn dat we niet alleen heel blij zijn met Grietje maar ook met Ace Charity. Wij danken alle medewerkers van deze organisatie en hopen dat heel veel dieren hun gouden mandje vinden.

Groeten van André, Magda, Bruno en Mariëlle

31 januari 2017



Geen opmerkingen:

Een reactie posten