Het sloeg in als een bom, toen we dit bericht binnen
kregen,….
"Enkele jaren geleden adopteerden wij Bertrand vanuit jullie asiel. Een
goed jaar later kwam daar Peonita bij. (Beide langzitters)
Jammer genoeg moeten wij nu door een scheiding ons huis verkopen (verkoop wordt afgerond in december) . Hierdoor ben ik genoodzaakt om een appartement te gaan huren en moet ik dus bijgevolg met pijn in het hart een oplossing zoeken voor beide hondjes...
Kunnen jullie hierin helpen?”
Jammer genoeg moeten wij nu door een scheiding ons huis verkopen (verkoop wordt afgerond in december) . Hierdoor ben ik genoodzaakt om een appartement te gaan huren en moet ik dus bijgevolg met pijn in het hart een oplossing zoeken voor beide hondjes...
Kunnen jullie hierin helpen?”
Sinds kort weten we dat Bertrand en Peonita beiden weg
moeten bij hun geliefde baasjes,..
Naar aanleiding van een scheiding zijn beide honden op de
rand van het geluk,…ze waren beiden honden die erg lang de refugio zaten alvorens ze naar huis
mochten,..toen ze werden geadopteerd kon hun en ons geluk niet op, helaas,…vandaag na drie jaren adoptie
staat hun geluk weer op de helling…
Ik herinner me hoe Peonita en Bertrand in de refugio zaten,
vaak stilletjes in hun binnen kooi, kijkend naar hun buur die wel naar huis mocht, en dit
telkens en telkens weer, zij bleven maar zitten, … zIj hadden het telkens net niet gered om een baasje te
vinden, hoe hard en intens we ook ons best deden, ze zijn geen honden die opvallen, noch opdringerig zijn,
ze zijn gewone viervoeters die net als elk ander
geliefd en gekoesterd willen zijn,.. toen ze dan eindelijk een reservatie hadden kon ons geluk
niet op, en voor hen begon een nieuw leven,…
Feest op de refugio dat deze lieve honden ook naar huis
mochten, na zo een lange tijd,…. tot dit
bericht,.. hoe kan het toch,…
Bertrand zowel als Peonita zijn twee heel gevoelige honden,
beiden zijn ze erg dankbaar en gehecht aan die die hun lief hebben, hun hart zal voor de zoveelste keer
breken,..
Zowel Bertrand als Peonita zijn honden die niet
mee jong zijn, die eindelijk gelukkig werden en nu dus weg
moeten, we proberen langs met mogelijke middelen een oplossing te
zoeken, en hopen die te vinden,..
Het uiterste en aller aller laatste is hen terug vliegen
naar Spanje, ..
Bertrand en Peonita zijn gewoon samen te leven in een
gezinssituatie, zijn beiden opgevoed en weten wat kan en niet
kan, zijn zindelijk en gehoorzaam, zijn gewoon te leven in een
familie….het is onvoorstelbaar dat deze twee lieverds na de tegenslag die ze al
hadden in Spanje nu weer in de koude staan,….ik weet nog hoe geweldig en
gelukkig we waren ze eindelijk een baasje vinden,..echter het leven keert zich
weer tegen hen, we zoeken met spoed een familie, een baasje die hen een
warme mand kunnen geven, en hen voor altijd wil koesteren,..
Laat ons samen naar een oplossing zoeken, samen hun geluk
redden, … dit kan niet weer gebeuren,…
Fabienne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten