Tja, daar zat hij dan, achter de tralies, op die foto die
langs mij heenschoot op het web.
Nog in de rouw van mijn vorige hondje, die ik na 18 jaar
helaas heb moeten laten inslapen.
Eigenlijk ook niet eens op zoek naar.
Maar wat brak hij mijn hart toen ik in zijn ogen keek.
Zwaar verwaarloosd en hongerig was hij in de straten van
Malaga gevonden, zoekend naar voedsel, zich vastklampend aan iedereen in het
park, waarschijnlijk heeft hij de eerste 3 jaar van zijn leven zo overleefd.
Ik heb nog een week gewacht, maar zijn blik bleef me bij.
Ik besloot kontakt op te nemen met ACE en eigenlijk ging het
toen heel snel.
2 weken later kwam Pluche overgevlogen vanuit Malaga naar
Eindhoven.
Wat een rustige hond, dacht ik nog.
Maar hij bleek onder de mijten en vlooien te zitten, en wat
volgde was de wekelijkse gang naar de dierenarts.
Hij doorstond het allemaal met een gelaten houding.
Inmiddels is hij helemaal opgeknapt en gedraagt zich als een echte hond.
Gewoon lekker rennen in het park, spelen en zwemmen met andere
honden en thuis de katten die al helemaal zijn roedelvriendjes zijn.
Natuurlijk merk je dat hij het zwaar heeft gehad in het
verleden, zo blijft hij angstig naar vreemde mensen toe,maar thuis is het
veilig, dat weet hij inmiddels wel.
Pluche is gewoon een hele fantastische hond, ik had geen
betere keuze kunnen maken, we passen perfect bij elkaar, het is mijn kind en
hij gaat nooit meer weg ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten