Aankomst Eindhoven vandaag 31 januari.

Vandaag zijn Witvoet en Barack aangekomen op vliegveld Eindhoven.

Zij hebben echt een gouden mand getroffen!

Bedankt Kelly voor het ophalen van de honden.

Hierbij een filmpje van de foto's, klik hier.

Nino.

Nino.. 3 weken bij ons in Laren en al niet meer weg te denken uit ons gezin.
Moet nog best veel leren, maar hij doet enorm zn best en wat heeft hij zich al aangepast aan zn nieuwe leven! Verbaas me hoe flexibel zo'n hond is en hoe nog steeds vol vertrouwen naar de mens toe...Dat heet onvoorwaardelijke liefde.

Van de adoptanten van Spike dos!

De adoptant van Spike dos heeft voor de achterblijvende honden en katten in Spanje voer ingezameld. Wat een geweldige hoeveelheid!!!
Heel erg bedankt namens alle honden en katten.

🐶🐱

Lili-lupa haar verhaal ( ACE Naomie)

Onze Lili-Lupa haar verhaal...waar zal ik beginnen?

Misschien bij het 'krakje' in mijn hart dat ik kreeg wanneer ik haar verhaal 

zag passeren op Facebook.

Een bijna niet te verklaren gevoel van verbondenheid, in mijn buik wéten dat zij bij ons gezinnetje hoorde.

De 'dit kan niet, ik ben zeker van mijn buikgevoel'-ontgoocheling toen ze voor iemand anders in prereservatie stond, en tegelijkertijd de vreugde dat ze zo gauw een mandje vond, dat haar tijd in het asiel zo kort mocht zijn.

Het sprongetje dat mijn hart maakte toen ze toch naar ons mocht komen!

Na een aantal mails, telefoontjes en een huisbezoek van Joke ging het plots snel.

Zondag 29/11 mochten we haar verwelkomen op de luchthaven van Oostende.

De afspraak bij de dierenarts maandag 30/11 stond ook al gepland.

Er was iets mis met haar pootje en we wilden haar graag onmiddellijk de beste zorgen geven.

Maar even terug naar zondag:

Wàt een schatje zat daar in dat kooitje! Veel te mager, helemaal verkouden maar kwispelen dat ze deed! Ontroerd werden we nog een keer instant verliefd.

Maandag bij de dierenarts:

Serieuze luchtwegeninfectie waarvoor antibiotica werd opgestart.

Haar linker achterpootje was zoals verwacht minder goed nieuws: een non-union (niet aaneengegroeide breuk) van het scheenbeen.

Aangezien ze maar 4,8kg woog en verkouden was, moest ze eerst aansterken alvorens de operatie kon doorgaan.

De ergste symptomen van de verkoudheid (snot, niet door neus kunnen ademen, niezen) waren snel beter maar het duurde toch 50dagen en evenveel pilletjes antibiotica om de waarde van haar witte bloedcellen van 45.000 naar een normale waarde van 11.000 te krijgen.

Met een gewicht van 6,4 kg was ze klaar voor operatie!

En ondertussen toonde ze zich helemaal als het hartendiefje zoals ze door jullie werd omschreven. Wat een ongelooflijk lieverdje!

Ze loopt écht over van liefde, dankbaarheid, verwelkomt iedereen al kwispelend. Enkel katten houdt ze op blafafstand!

Zo héérlijk dankbaar om haar te trainen.

Ze was heel snel zindelijk.

Ze gaat nu flink zitten wanneer we haal leiband aandoen, wanneer ze buiten of terug binnen wil en wanneer we haar brokjes uitscheppen, waar ze aanvankelijk 1m hoog sprong en gek werd van enthousiasme.

En ondertussen is onze Lili flink aan het revalideren!

De (toch wel zware) operatie is goed verlopen.

We zijn zo fier op haar!

Ze doet haar naam Lili-Lupa (kleine wolvin~klein vechtertje) àlle eer aan.

Ze heeft zoveel meegemaakt en toch blijft ze zó lief!

2 dagen na de operatie mocht haar drukverbandje er af en ondanks alle pijn gaat ze de dierenarts al kwispelend begroeten!

Wij zijn zó dankbaar, zij maakt ons gezinnetje compleet.

Dank je wel aan iedereen van ACE/Shin voor wat jullie doen voor deze lieverds!

Heel veel liefs van Bart, Tamara, Juno en Lili-Lupa

Aankomst Schiphol vanmiddag 31 januari

Savia, nu Pippa kwam heel enthousiast uit de kooi!

Roxanna was een beetje bedeesd, maar na 5 minuten ging het staartje heen en weer. Ze gaat Inxa heten.

Spike dos

Wat een schatje is Witty (Spike Dos) zo lief en aanhankelijk en vraagt echt om knuffels en om geaaid te worden. Hij heeft de hele nacht in zijn mandje geslapen tot 8.30 uur. Net lekker in bad geweest zoals je op de laatste foto kan zien en hij genoot van het warme water. Wat heb ik een geluk met zo'n lief hondje. Luxy is wel wat jaloers en in huis laat hij blijken hoe de rangorde bepaald is. Buiten is het lang leve de lol. Witty is wel erg moe en slaapt veel, dus even de komende dagen geen 'kraam'visite. Ik wil jullie bedanken en ik heb enorm respect voor jullie. Gisteren bij het ophalen op het vliegveld zo goed georganiseerd, en zoveel mensen van de stichting om alles goed en zo rustig mogelijk te laten verlopen voor de hondjes. Het voer is met Yvonne meegegaan en te zijner tijd doe ik nog een keer een oproep. Nogmaals dank!

Een gedichtje gemaakt door Jolien

Dag Ineke en iedereen van A.C.E,

Dit gedichtje is gemaakt door Jolien 12 jaar voor alle hondjes in NOOD en ook voor Blinky!

Blinky,

Heb A.C.E leren kennen door mijn vriendin Karina is ook vrijwilligster van A.C.E!

Na ongeveer 2 maanden zoeken en twijfel hebben we Blinky op site gezien en gereserveerd! En huis bezoek gehad van Monique was tof en leuke namiddag

Eindelijk de dag 16 /12/2015 Is Blinky naar huis gekomen. En samen met Karina en Jolien en Chris zijn we hem gaan halen in Zaventem was spannend en veel emotie en daar zijn we goed opgevangen door A.C.E !

Eerste dagen was wennen voor ons maar ook voor Blinky!!Hij heeft 2 huisjes bij mij en mijn broer met 2 kinderen en is het al goed gewoon!!! En heeft vele mandjes en heeft ook hun eigen kast  bij mij en Jolien! En mijn oudere hond Happy, 6 jaar, begint ook te spelen!!! Wel schattig om te zien en hij is een kleine kapoentje en krijgen heel veel vriendschap….. Gaat graag wandelen, spelen in de tuin , spelen met ons en lopen …….

Blinky is een super hondje en wij zijn heel blij dat we hem hebben aangenomen hebben.

Zo een klein verhaaltje!!!

AAN ALLE DIEREN liefhebbers,

NB: Neem zo een hondje in  NOOD ,ze hebben ons nodig!

Groetjes

Jolien en Gerda

En ook een dikke pluim voor alle A.C.E vrijwilligers voor de steun en inzet om deze hondjes te helpen……………………

Nelson

Nu is onze opa een paar dagen hier. Zijn ritme is genormalisiert. Desondanks ligt hij graag in de (open) bench, waarbij hij de voorkeur geeft, zich in die van Melo te vouwen. Melo ligt nu in die grote bench, wat ook beter past bij zijn ego smile-emoticon

Nelson is ongelooflijk aanhankelijk en aanhalig. Is hij wakker (en hij slaapt veel) dan volgt hij je continu. Af en toe heb je dan bij het stoppen een zachte hondenneus in je kuiten, omdat hij niet zo heel scherpt ziet.
Gisteren heeft hij voor de eerste keer buiten echt gerend. 3 keer om de vijver heen. Daarna was het voor hem voldoende. Vanochtend heeft hij tegen de schapen van de buren geblaft. Of hij precies weet, waar hij daar tegen blaft, weet ik niet. Hij hoort absoluut niets, maar daardoor heeft hij een soort diepe ontspanning, stofzuiger en dergelijk kunnen hem niets schelen.
Qua voer is hij kieskeurig. Brokken lust hij niet. En zoals hij je aankijkt en gezien zijn ribben kan je onmogelijk hard blijven. Dus extra voor hem hebben we hoogwaarig blikvoer gekocht. Dat vindt hij geweldig. Het is zo aandoenlijk te zien, hoe hij probeert met zijn onzekere beentjes van blijdschap sprongetjes te maken. Zoals vanochtend, toen ik opgestaan was.

echt een Podenco - zon is belangrijk....

Met Chico en Melo op de hondenheuvel 

Met Lilli...

Een kaars morgen 32/01 💔

Morgen is het einde van jachtseizoen hier in spanje. Onze harten zijn met de galgo 's, podenco' s en alle andere honden die worden gebruikt om te jagen en die nu worden "ontslagen" door de jagers.
We kennen de beelden van de galgo's en podenco's hangend in een boom, de beste jagers hangen het hoogst, de "slechte" jachthonden zijn opgehangen waarbij hun tenen net de grond raken, zodat ze vechten voor hun leven, tot ze  te moe zijn. Dan de honden die worden gedumpt op de straat of in de campo, met het gevaar te worden aangereden door auto's of verhongeren. En dan heb je de honden die in de dodingstations gebracht zijn, wachtend op hun tijd om te worden vermoord. Niet veel van hen halen het, anderen werden gered, maar de meeste van hen verliezen hun leven op een koude harde kennelvloer.
Morgen een kaarsje voor die honden, dus geef ze gewoon een beetje warmte en licht 🔥🌠

Donatie honden- en kattenvoer!

Dobey Ijsselstein, Dobey Nieuwegein en Dobey Dierspecialist Terwijde hebben hebben 188kg voer voor honden en katten bij elkaar verzameld.
Super bedankt hiervoor!!!

Elly,...bij wie mag zij altijd op schoot spinnen

Elly werd gevonden in een zeer bedenkelijke staat door een vrijwilliger van ons...haar hart brak van verdriet toen ze het poesje aan haar Hotel ontdekte en zag dat ze ziek en ellendig was,..ze nam haar in haar armen en bracht ze met tranen van verdriet en onmacht bij ons binnen,,,,en ja Elly was erg ziek en moest per spoed worden geopereerd van een baarmoederontsteking, alles is goed gekomen. Elly is een schat van een kat, trouw en altijd goed gezind, zo lief en aanhankelijk, een echte topkat !! Ze is uniek en bij zonder zeker weten !!!

Voor meer gegevens klik hier.

Valjean leeft in de hoop om ooit thuis te komen!!!

Klik voor meer gegevens hier.

Knappe Denzo, het gaat zo goed met hem!!

Help onze hondjes naar huis vliegen!!

Dasha

Het verhaal van Dasha: tweemaal is scheepsrecht! Dasha eindelijk gelukkig!!!

Het waren vier kleine cross teckeltjes of zoiets! Vier kleine prachtige pupjes met allerlei voorvaderen. Elk ging naar huis - en Dasha ook! 
Een ouder echtpaar adopteerde haar en alles ging enkele jaren goed, tot op een dag een dame aan de deur stond en zei dat ze Dasha terug moest brengen, wegens overlijden van de baasjes.
Arme Dasha was helemaal van de kaart. Bang en bibberend, niet wetend waar de baasjes gebleven waren, noch minder wat ze hier voor onze deur deed.
Ze kwam binnen en had het erg moeilijk. Haar hele leven ging aan haar voorbij.
Gelukkig kwam er een adoptie, niet lang nadat ze in het asiel verbleef en sindsdien is Dasha een heel gelukkige, verwende hond!
Ze heeft vergeten wat was en is stapel op haar baasjes en de poezen waar ze in harmonie mee leeft.
Tweede keer, goede keer. Het is niet altijd onmogelijk, never say never..

kat Tom

Het levensverhaal van onze kat Tommeke, vandaag heengegaan...

Graag wil ik jullie het levensverhaal van een bijzondere kat Tom vertellen, een kat die ik een achttal jaren terug redde uit een dodenstation.
Hij zat daar in die vreselijke, kleine, kille kooi, waar ie zich amper in draaien kon. Als je naar hem keek, dan zag je de angst en de dood in zijn ogen weer van de dodenstations waar ook duizenden katten per jaar vernietigd worden, wat werkelijk af- en afgrijselijk is.

Toen ik Tommeke zag zitten, wilde ik hem redden. Waarom weet ik niet, maar hij raakte het diepste van mijn hart. Hij was een robuuste kater, superagressief naar de mannen daar, blies het hart uit zijn lijf van colère, met acht mensen probeerden ze hem in een kooi te krijgen. Ze verklaarden me gek en wilden hem afmaken nadat hij ontsnapte bij een zoveelste poging om hem eruit te halen. Toen zijn we uren bezig geweest om hem in een kooi te krijgen en zo ging hij na een gevecht op leven en dood, letterlijk en figuurlijk, mee naar huis.

Tom werd gecastreerd en in orde gebracht. Wild, wild en wild was ie. Eens enkele maanden bij ons thuis, veranderde die wilde Tom stilaan in een heerlijke kat, een rustige, brave kater die ons enorm dierbaar is, was. Hij had zijn thuis gevonden, zijn baasjes gevonden, was zo bijzonder. Hij was de grote baas van alle katten hier, een geboren Alpha en hij wist en maakte aan iedereen duidelijk dat hij mijn grote lieveling was. Eerst hij en dan de rest. Zo was ons Tommeke...
Toen een grote, zwarte poes aan de refugio gedumpt werd en ook bij ons een plekje kreeg, waren hij en zij onafscheidelijk. Samen eten, slapen en leven, als een echt koppel! Prachtig om zien. Wat zal zij haar grote beer missen…

Sinds een week merkte ik dat Tommeke raar ademde en dus gingen we naar de dierenarts. Hij moest onmiddellijk in de zuurstofkamer.
Na onderzoek bleek dat zijn hele lichaam onder de hagel zat, tot in zijn longen toe. Ik kon het niet geloven want al die jaren dat hij bij ons is, hebben wij nooit iets gemerkt. Hij woog 6,5 kg en leek ijzersterk. Hij kon eten en genieten, ongelooflijk...

Volgens de artsen zou het lood van de hagelslag door de jaren heen, stilaan zijn lichaam vergiftigd hebben, waardoor hij vanmorgen gestorven is. We zijn er echt helemaal kapot van…
Tommeke werd niet voor niets agressief naar mensen toe. Wat heeft ie, voor hij in het dodenstation kwam, nog meegemaakt? Wie heeft dit deze liefste schat van ons aangedaan?

Elke dag worden we hier opgeschrikt door een gruwel, elke dag opnieuw. Ons Tommeke die ons zo dierbaar is, was net als zovele ook weer een slachtoffer van dierenmishandeling en we wisten het niet eens! Onze stoere bink is niet meer. Wel voor altijd in ons hart. Je was onze grote lieveling…

Fabienne

Mona

Precies 1 jaar geleden, waren we Mona net gaan halen op de luchthaven in Zaventem. Ze was wat kleiner dan we gedacht hadden, maar zo lief! Toen we thuiskwamen kennisgemaakt met onze andere hond en de poezen, dat ging eigenlijk direct goed. De zindelijkheid verliep eigenlijk ook heel vlot, op enkele ongelukjes na. Mona voelde zich eigenlijk direct thuis. Na aantal weken zijn we dan gestart met hondenschool en zitten nu in de C klas,maar haar jachtinstinct neemt soms de bovenhand. Ze kan eigenlijk met iedereen overweg, alleen met kleine witte hondjes heeft ze het moeilijker, maar daar wordt aan gewerkt en het lukt doms al. Het is een schat van een hond die we voor geen geld meer zouden kunnen missen! Bedankt voor de goede zorgen voor Mona in de refugio!

Flip (ace Floefie)

Het gaat heel goed met onze Flip (ace Floefie)
Wij zijn dol op hem.
Flip is een heel slim lief hondenkind.
Samen met zijn vriendinnetje Bibi York heeft hij het goed naar zijn zin.
Spelen met elkaar en hard rennen achter zijn balletjes aan.... Dan is hij in zijn nopjes.
Slapen doet hij in zijn mand of op een stoel en soms stiekum springt hij 's nachts op bed bij zijn baasjes en ligt hij daar als een mens op zijn zijde pootjes vooruit te slapen de rakker.

Eten is zijn favoriete bezigheid ....

Wij zouden hem voor geen goud willen missen 

🐶❤