Toen we vorige week bij Isabelleke
foto’s van de vele hondjes gingen nemen, kwamen ze naar je toe of speelden een
beetje rustig verder. Anderen waren dan
weer erg enthousiast. Podencootjes zijn altijd een beetje terughoudend tot ze je
een beetje kennen. Toen we een tijd aan het werk waren, viel het Isabelle op dat Blossom maar steeds bij Kelly
ging knuffelen. Ze vertelde haar dat Blossom eigenlijk nooit naar vreemden ging
en zei dat het echt zo speciaal was dat Blossom
maar telkens naar Kelly ging.
Toen Kelly dat hoorde, vroeg ze haar
naam en wist toen plots waarom Blossom bij haar kwam: zij had, tijdens haar
stage, jaren geleden, haar mama en de
pups verzorgd. De kleine, nu grote Blossom, had haar verzorgster erkend. Zij
vergeten jou nooit, weten zoveel... Ook zij
denken aan vroeger en hoe het was...
Geweldig!
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat onze Molly voorheen Merel Kelly ook niet zal vergeten.
Dankzij haar mooie foto's zijn we verliefd op haar geworden.
Wie weet ontmoeten ze elkaar nog eens op een ACE dag.
groetjes van Yolanda
Molly(merel) Tara(Cheila)