3 september 2013
Tijdens onze autorit van Trier naar Eindhoven kreeg ik het toch een beetje benauwd... een hondje uit Spanje, waar begin ik eigenlijk aan.. heb 2 honden opgeleid tot therapiehond - was een lange en moeilijke opleiding, heb er een pup van 4 maanden bij die ik ook voorbereid op het therapie-begeleidingswerk. 3 Australian Shepherds, misschien heel anders qua karakter.. zou het klikken - het roedel niet helemaal van streek raken? Wat als Gidigos heel anders blijkt te zijn dan er bij ACE op de pagina stond... niet zindelijk wordt, niet tegen autorijden kan.... allemaal gedachten die door m´n hoofd gingen. Aangekomen in Eindhoven dan de spanning, eerste opluchting, een ontzettend aardige dame van ACE - de andere adoptiebaasjes ook allemaal erg aardig.. en toen kwamen ze - de kisten.
Gidigos dicht tegen z´n reisgenoot aangekropen, staartje tussen de benen... ik zag z´n lieve koppie en was al verkocht. Kreeg daarop meteen een lik over m´n gezicht. Dat begon goed!
De terugreis lag hij heerlijk in de armen van m´n dochter Wendy, z´n koppie op mijn arm aan het stuur. Onderweg steeds weer blijven staan voor een plasje maar nee...
Thuis aangekomen zijn we meteen met de andere honden gaan wandelen. En eigenlijk liep hij toen al mee alsof hij niets anders gewend was.
De eerste avond hield hij me erg in de gaten... pas toen ik op de bank ging zitten kroop hij tegen me aan met een diepe zucht. We zijn zo ingeslapen.
Nu zijn we 3 dagen verder-- ik kan het amper geloven - ons oude ritme is er alweer. Enige verschil: er loopt hier een kanjer van een hondje - zo dapper, zo sociaal, hij krijgt wel eens een grom als hij even bij een van de andere honden komt kijken als ze eten - dan geeft hij hun een lik over hun gezicht van , sorry jongens, moet nog leren... het is vertederend.
Gisteren was ik met m´n trio aangemeld in de foto studio voor opnamen van de honden voor m´n homepage en flyers. Gidigos meegenomen, en... toen mochten er 4 mee op de foto, hij deed het perfekt! Een paar foto´s stuur ik mee... het is alsof hij er altijd tussen heeft gezeten!!!
Mijn grote droom is het hem heel voorzichtig ook mee te laten draaien in ons therapiehondenteam. Ik denk dat heel veel mensen van dit mannetje kunnen leren. Zo dapper en zo intens blijven geloven in het goede van de mensen - dat kan toch alleen maar een hond!
Heel veel dank aan ACE - jullie beschrijvingen van de honden kloppen - daaruit blijkt dat jullie niet alleen zorg maar ook veel liefde geven aan de honden die jullie redden. Jullie kennen de honden, weten precies de karaktertjes te omschrijven.
Bij Gidigos stond dat hij graag likjes gaf. Dat blijkt wel uit 1 van de foto´s!!
Heel veel groeten, Marjan met Gidigos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten