Pimpinella's ACE avontuur begon toen ze in een asiel in Algeciras terecht kwam, in een asiel waar ACE als jarenlang mee samenwerkt.
Maar omdat Piminella veel verzorging van de dierenarts nodig had is naar de Refugio gekomen en vervolgens in opvang gegaan bij
opvangmamma Denise. Er is in Spanje heel goed gezorgd voor mijn meisje. Ze werd bevrijd van een afschuwelijke lange vieze vacht vol vlooien en teken,
haar slechte gebitje werd onderhanden genomen, er werd een tumor verwijderd en ze werd behandeld voor Ehrlichia en toen ze hiervan bekomen was mocht ze naar Nederland komen en ik kon niet wachten. Op 22 mei was het dan zover ik stond op Schiphol en toen de benches aankwamen hoorden we uit een bench een luid geblaf komen, dat was Pimpinella. Ze was al met blaffen begonnen in Spanje zo vertelde haar begeleidster. Er zat dus nog genoeg leven in dit 13 jaar oude hondje.
En nu is ze alweer bijna 8 weken bij mij in Nederland en ze is al zo goed ingeburgerd dat het net is alsof ze hier haar hele leven al gewoond heeft. Natuurlijk waren er wel wat kleine dingetjes in het begin maar dat lijkt me logisch, zo moest ik heel wat plasjes opdweilen maar naar vier dagen al hielt ze het al droog en heeft ze sindsdien nog maar 1 ongelukje gehad. Ook kon ze haar ogen niet van de poezen afhouden, ze bleef maar naar ze kijken vervolgens zaten ze neusje aan neusje te snuffelen dat ging goed maar zodra de poezen zich omdraaiden nam ze (heel zachtjes hoor) een hapje uit hun achterste. Dat is ook helemaal goed gekomen en ze liggen nu lekker tegen elkaar aan te slapen. Ook zag ik toen ze hier net was dat ze vaak op drie pootjes stond, een paar pasjes oversloeg met haar rechter achterpootje, ze weinig spiermassa had op haar achterhand en dat ze haar koppie altijd een tikje scheef houd. Volgens mijn dierenarts is het meest waarschijnlijke dat ze bovenop alles ook nog een hersenbloeding(kje) in het verleden heeft gehad waar dit de gevolgen van waren. Gelukkig is (door onze vele wandelingetjes) hier verbetering in gekomen, helemaal goed komt het niet meer, maar ze loopt weer vrij normaal en ze staat ook weer op vier pootjes.
Pimpinella is een heerlijk vriendelijk hondje; ze kan met alles en iedereen door een deur , mijn andere hondjes, de poezen, mensen ze vind ze allemaal geweldig. Ze houd ontzettend van knuffelen en wandelen en ze verliest me geen moment uit het oog. Toch kan ze ook al een paar uurtjes samen met de andere hondjes alleen thuis zijn. Ze laat alle kussens en mandjes die hier zijn links liggen, want sinds ze doorheeft dat ze hier best wel op de bank mag heeft ze daar haar domein van gemaakt.
Ik kan me geen leven meer zonder Pimpinella voorstellen en ik hoop dat ik nog een paar jaartjes met haar heb; ze is tenslotte al 13 jaar maar ik heb er totaal geen spijt van een oud hondje te hebben geadopteerd in tegendeel we genieten gewoon van elke dag.
Ik wil alle ACE medewerkers uit de grond van mijn hart bedanken voor al het goede werk dat ze doen en dat ze het mogelijk hebben gemaakt dat Pimpinella en ik nu samen zijn. Ik stuur nog wat foto's mee waarop je kunt zien dat ze al goed is ingeburgerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten