Schiphol 28 januari 00.31, vol verwachting staan we te wachten op de komst van Pruna en na 3 kwartier komen er 2 benches door de deur. Ik kan net een groot bruin oor zien en dan gaat de bench open, daar is Pruna of wel onze Noa, verstard, angstige oogjes en 2 hele grote bruinen oren aan de zijkant van je koppie. Bovendien draag je een gebreide gestreepte trui tegen de Hollandse kou. Wat ben je aandoenlijk en lief, we zijn meteen verkocht!
Thuis ontmoet je onze 2 siamezen Sam en Mees en dat gaat meteen wonderbaarlijk goed. Je eet gelukkig wat en ploft dan uitgeput op je kussen. Wat ben je moe, mager en je vachtje is dof en vol schilfertjes en droge plekjes. Je hebt een schimmeltje en daar heeft ACE een medicijnenkuurtje voor meegegeven. Slapen, eten, rust, pillenkuurtje en natuurlijk veel knuffelen doen wonderen, we zien je bij de dag opknappen. Ook je onzekerheid en angsten ( Noa durfde niet door deuropeningen en was bang voor iedere beweging die ook maar iets weg had van een slaan of gooi beweging, hoe kan je het een dier aandoen !!! ) worden steeds minder. En we zien dat je weer plezier krijgt, je staartje dat in het begin alleen maar tegen je buik geplakt zat kwispelt vrolijk in het rond, je geniet van de wandelingen aan een lange uitlooplijn, je loopt zelfs los op het strand! ( lekker rennen )
En één van de mooiste beloningen is de ontvangst die je ons geeft als we thuis komen, je danst bijna van vreugde. Je vacht glimt inmiddels prachtig er is geen schilfertje meer te bekennen en je bent 2 kilo aangekomen.
Wat een voldoening! Noa een gouden mand en wij een gouden hond!
ACE bedankt!
Rino en Suzanne Schurink
 |
| De eerste dag thuis |
 |
| Mee in de auto |
 |
| Uitrusten van een strandwandeling |
 |
Wat fijn dat er weer een spaanse hond gered is en een fijn thuis heeft gekregen.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor het delen van dit verhaal. Fijne toekomst voor allemaal.