Na lang wachten op Zavetem was het dan zover daar kwam de bench met Koos aan. Omdat Koos nogal aan het blaffen was werd hij er als eerste uit gehaald. Het was natuurlijk ook niet niets om voor zo,n grote hond zo lang in een kleine bench te moeten zitten. Toen hij eruit kwam schrokken we wel een beetje, wat was hij groot en mager.
Op de terugreis heb ik met Koos achterin de auto gezeten en onze podenco Flaca(ook een zwever uit Spanje) zat prinsheerlijk voorin bij de baas. Koos heeft de hele terug reis naar Haarlem liggen slapen, af en toe keek hij even goedkeurend op. Thuis aangekomen hebben we de honden nog even uit gelaten en daarna naar bed want het was al weer bijna ochtend.
De eerste paar dagen waren we vrij zodat Koos een beetje aan het leven in Nederland kon wennen. We hebben een bezoek aan de dierenarts gebracht om zeker te weten of alles goed was en dat was gelukkig het geval, alleen was hij te mager. Na een wormenkuur en gezond voedsel begon hij er steeds beter uit te zien. Het is inmiddels een prachtige hond geworden.
In het begin had hij ook last van verlatingsangst en was hij erg gefixeerd op alles wat met eten te maken heeft. De fixatie op eten is er nog wel maar is niet meer zo erg. Als de beide honden gaan eten wacht hij netjes tot zij haar eten op heeft en gaat dan pas kijken of er nog iets over is. De verlatingsangst is ook een stuk minder geworden, hij begrijpt nu toch een beetje dat we weer thuis komen. Het is een hele intelligente hond dus uiteindelijk zal dat ook wel goed komen. Met onze andere hond gaat het prima ze vinden het heerlijk om lekker naar buiten te gaan en te ravotten. Flaca is een stuk actiever buiten sinds Koos er is, ze wil nl. niet onderdoen voor hem met haar 11 jaar.
Kortom, we zijn erg blij met Koos en willen hem niet meer kwijt!
Hartelijke groet,
Patty en Fred Damstra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten