Slaappositie

ZO LIG IK HET BESTE !!!!

Weer een mastin op straat,...

Deze grote jongen liep weer verloren op straat,...

wie is zijn baasje, wie zoekt hem ??

Lucho en Mojo samen naar de weide,...

Misschien misschien mogen ze samen naar huis, hun proef wandeling is al zeker geslaagd, ze lopen heerlijk samen op de heerlijke weide en hebben er met volle teugen van genoten, duimen maar !!!

Fabienne

 

Afscheid van Sam ...

Vandaag hebben we afscheid moeten nemen van onze allerliefste Sam.
Sam kwam in oktober 2010 op 14-jarige leeftijd met mij mee naar huis uit de Refugio.
Hoewel de dierenarts hem destijds maximaal 3 maanden gaf, bleef Sam 2,5 jaar bij ons. Hij heeft van iedere minuut genoten en wij hebben iedere minuut van Sam genoten. Altijd blij, een hond met humor en een sterk karakter, altijd even vriendelijk. Een fantastische hond!

Dag lieve manneman, voor altijd in ons hart.

Michael & Sylvie Vleeming
Driel

Einstein nu koos

Na lang wachten op Zavetem was het dan zover daar kwam de bench met Koos aan. Omdat Koos nogal aan het blaffen was werd hij er als eerste uit gehaald. Het was natuurlijk ook niet niets om voor zo,n grote hond zo lang in een kleine bench te moeten zitten. Toen hij eruit kwam schrokken we wel een beetje, wat was hij groot en mager.

Op de terugreis heb ik met Koos achterin de auto gezeten en onze podenco Flaca(ook een zwever uit Spanje) zat prinsheerlijk voorin bij de baas.  Koos heeft de hele terug reis naar Haarlem liggen slapen, af en toe keek hij even goedkeurend op. Thuis aangekomen hebben we de honden nog even uit gelaten en daarna naar bed want het was al weer bijna ochtend.

De eerste paar dagen waren we vrij zodat Koos een beetje aan het leven in Nederland kon wennen. We hebben een bezoek aan de dierenarts gebracht om zeker te weten of alles goed was en dat was gelukkig het geval, alleen was hij te mager. Na een wormenkuur en gezond voedsel begon hij er steeds beter uit te zien. Het is inmiddels een prachtige hond geworden.

In het begin had hij ook last van verlatingsangst en was hij erg gefixeerd op alles wat met eten te maken heeft. De fixatie op eten is er nog wel maar is niet meer zo erg. Als de beide honden gaan eten wacht hij netjes tot zij haar eten op heeft en gaat dan pas kijken of er nog iets over is. De verlatingsangst is ook een stuk minder geworden, hij begrijpt nu toch een beetje dat we weer thuis komen. Het is een hele intelligente hond dus uiteindelijk zal dat ook wel goed komen. Met onze andere hond gaat het prima ze vinden het heerlijk om lekker naar buiten te gaan en te ravotten. Flaca is een stuk actiever buiten sinds Koos er is, ze wil nl. niet onderdoen voor hem met haar 11 jaar.

Kortom, we zijn erg blij met Koos en willen hem niet meer kwijt!

Hartelijke groet,

Patty en Fred Damstra

"Our Popeye with nice girls"

Aldano nu Wauwsi na een paar dagen al helemaal thuis!!

Bij 't zien van Aldano zeiden we ...WAUW.
Zijn nieuwe naam is dan ook;"Wauwsi".
Hij is een enorme knuffel,erg leergierig, doet tot nu toe nog steeds zijn behoeftes keurig buiten en begint al streken te krijgen, zoals zelf zijn riem van de kapstok trekken of alvast onze schoenen komen brengen.
Ook ziet ie de bench echt als zijn heerlijke plekje, waarin die zich na de wandeling ook in terugtrekt, voor een middagdutje.
Onze oudste saluki-mix Changa en Woelo, onze spaanse podenco-mix moeten wel nog wat wennen aan hem en laten hem lekker zijn gangetje gaan.
Wauwsi vindt t geweldig om samen met Changa en Woelo de hier-kom oefeningetjes van Inge naar mij en weer terug,te doen.Uiteraard worden ze beloond en die 3 rennen om t hardst van de een naar de ander.

We zijn ontzettend blij met hem en met de inzet en zorgvuldigheid waarmee de mensen van A.C.E te werk gaan.

hartelijke groet,Inge en Hester

 

Wat foto's van Jessy en haar "broertje" Mickey.

Aankomst ACE-honden Schiphol 22 mei 2013

Sinds september 2011 sta ik regelmatig op Schiphol om ACE te vertegenwoordigen als er honden arriveren uit Spanje. Samen met de adoptanten wacht ik tot de kooien door de gate komen, waarna we met z’n allen de honden gaan ‘uitpakken’. Het zijn vaak ontroerende momenten als het  nieuwe baasje voor de eerste keer het nieuwe hondje in levende lijve kan zien en voelen. Natuurlijk komt het wel eens voor dat een hond zo bang is, dat hij liever de kooi niet uit wil. Met geduld en lieve woordje lukt het meestal wel. Maar het is opmerkelijk dat heel veel honden rustig uit de kooi komen. Alsof ze doorhebben dat er nu een beter leven op ze wacht.

Woensdag 22 mei was weer een hele relaxte aankomst. De honden kwamen allemaal rustig uit de kooi, lieten zich braaf een nieuwe halsband/tuigje aanmeten en vonden het heerlijk om door hun nieuwe baasjes te worden geknuffeld. Hier wat foto’s van de honden die aankwamen.  En natuurlijk ook veel dank aan collega-vrijwilliger Odette Ligtenstein, die weer zo lief was om naar Spanje te vliegen, een bliksembezoek aan de Refugio te brengen en weer terug te vliegen met vijf bofkonten.

En dan was mijn eigen kanjer Dora (ACE Chicabimba) ook gezellig mee. Braaf bewaakte ze mijn tas en wachtte tot het weer tijd was om – met de uit elkaar gehaalde kooien – richting huis te gaan.

Erna Oosterbaan

Teofiel, de Labrador, gaat lekker op een boerderij wonen.



Waterhond Jul mocht mee in de trein terug naar Bellingwolde (grens Noordoost Groningen/ Duitsland). Na de vliegreis zo de trein in, Jul is een echte reishond!



Schattig klein pupje Afrodita gaat bij oma wonen. Dochter en kleindochters wonen heel dichtbij, dus dit kleintje gaat héél veel aandacht krijgen.



Pimpinella, het 13-jaar oude poedeltje kwam pittig blaffend de kooi uit. Haar nieuwe mandje staat in een huis waar nog twee oude hondjes wonen. Wat fijn dat iemand zo’n hondje nog een mooie oude dag wil geven.

Aldano gedroeg zich alsof het allemaal heel gewoon was. Hij mag mee naar een huis waar meer honden zijn. Zijn nieuwe baasjes zijn helemaal ‘gek’ van hem.

Brave Dora bewaakt de tassen. Voor de gelegenheid draagt ze de leuke ACE bandana, die je krijgt als je ACE-buddy wordt.

Vasco voorheen Noë nu 3 maanden thuis.

Vasco gaat als een speer! Helemaal gewend, vertrouwd etc. Geen enkel probleem met aanpassingen en dergelijke. Wel begint hij ondeugend te worden/streken uit te halen zoals: op de bank liggen als wij er niet zijn. Kastjes inspecteren en leeghalen die niet helemaal goed afgesloten zijn etc. Wij hebben daarom het plan opgevat om een gehoorzaamheidscursus met de hond te gaan doen. Ook omdat hij niet goed aan de lijn kan lopen. (links/rechts, draaien etc.). 

Verder is hij bij de dierenarts geweest om aan te melden en een check-up. De hond is in prima gezondheid. Wel hebben we gemerkt dat zijn conditie niet denderend was. Deze zijn we nu aan het opbouwen met langere wandelingen en regelmatig laten rennen met de fiets.

Ook heeft hij zijn eerste knip/scheerbeurt achter de rug. Ging ook allemaal zonder problemen.

Het is een heel attente, sociaal vriendelijke hond zonder een enkel aanpassingsprobleem. Geen agressie naar vreemden, andere honden of katten. Schooit niet, kan goed alleen zijn, blaft nauwelijks. Hij gaat overal mee naar toe en iedereen verbaast zich erover hoe gemakkelijk deze hond is. Voor ons is het echt een lotje uit de loterij. We hadden onszelf ingesteld op een hond met een verleden (rugzakje), maar daar is bij Vasco geen sprake van. Wij snappen daarom ook niet echt goed waarom iemand deze hond heeft weggedaan, maar wij zijn er blij mee.

Ook leuk om nog te melden: in het begin kent de hond natuurlijk nog geen nederlandse commando's. We hebben van een kennis van ons die goed Spaans spreekt, een lijstje met spaanse commando's gekregen en op diverse commando's zoals "kom hier" en "volgen" reageerde Vasco direkt. Nu zijn we bezig met hem nederlandse commando's aan het aanleren.

En zoals je hieronder ziet is hij ondertussen goed geintegreerd. Ook koninginnedag doet hij gewoon mee.... 

Avontuur van en met Puk........

Hallo, hier weer eens een ‘leuk’verhaal over Puk (Pulgui).

 

 Puk mag vaak los. Dan gaat hij mooi zijn eigen gangetje. Zo ook vanmorgen. Maar dit eigen gangetje viel bij vrouwtje niet erg in goede aarde.

Van een kilometer afstand rook ik ineens een hele vieze lucht. Puk was in aantocht. Hij had blijkbaar iets heel ‘lekkers’ gevonden om in te rollen. Zijn hele rug zat onder de viezigheid. Maar goed er is water genoeg in de kraan.

Even lekker wassen dacht het vrouwtje. Nog een beetje parfum, want de lucht was niet te harden. Maar of de parfum nou zo lekker ruikt weet ik niet, maar alles beter dan de stank die Puk blijkbaar lekker vond.

Het wassen pakte niet helemaal goed uit. Na afspoelen leek Puk wel vast te zitten. Zijn rechterachtervoetje zat vast. Eerst dacht ik nog, heb ik de nagels nou niet goed bijgehouden. Maar nee, twee teentjes waren door het putje gegaan. Muur en muurvast. Puk was hier niet blij meer, zijn vrouwtje dus ook niet. Met wat olie, zeep, koud water etc. geprobeert. Maar nee, hij zat muurvast. Naar de dierenarts. Hier kwam een ‘loodgieter’aan te pas. Met draadzaag de teentjes losgezaagt. Zou Puk nu wat geleerd hebben?????? Vrouwtje in ieder geval wel!!!!!! 
Groeten Gerrie en Puk.

P.S. dierenarts had dit nog niet meegemaakt, en maakte foto. Zij zet het waarschijnlijk op site van dierenartspraktijk lub Enkhuizen.

 

 

Voor onze fietster Roos!

Hallo Roos, 

 

Vanwege alle mensen hier in Spanje een grote dikke knuffel

en weet dat we trots op je zijn, het geweldig van je vinden !!

De hondjes zien er naar uit, zijn er zich niet van bewust hoeveel

mensen met hen begaan zijn, dank je wel zeggen ze in koor, 

en wij die hen lief hebben duimen mee, ...

Volg Roos die haar hart verloor tijdens haar stage aan onze hondjes,...

 

Fabienne, Ton, Dirk en heel het team van ACE SHIN

 

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=433511473410840&set=a.385967288165259.89506.382722725156382&type=1

Refugio vandaag 19 mei.

Oky nu 3 maanden thuis!

Hierbij een berichtje over onze Oky. Het is het gelukkigste hondje wat we ooit hebben gehad. We hebben in de loop der tijd heel veel honden kunnen helpen en we houden zielsveel van onze honden. Maar Oky is een speciaaltje. Hij is natuurlijk de mooiste met zijn scheve bekkie en grote ogen. Het allerfijnste is autorijden, en dan als goede tweede zijn medehondenbewoners lekker plagen. We zijn heel blij dat ACE zich zo inzet, onze diepe respect voor wat alle vrijwilligers doen. Maar onze allerliefste wens is dat zulke organisaties niet meer nodig hoeven te zijn, omdat de mens eindelijk begrijpt dat dieren liefde en respect verdienen. Dat geven ze namelijk onvoorwaardelijk aan ons!

Heel veel dank voor onze Oky.

Hartelijke groeten,

Erik en Caroline

 

Perrito nu Ziggy

^{Hallo allemaal}

^{Ik wil jullie even laten weten hoe het met me gaat.Misschien kennen jullie mij nog als Perrito ? Mijn nieuwe familie heeft mij wel een andere naam gegeven.Ik fladder nu door het leven als Ziggy.Maar , als ik gekroeld en geknuffeld wordt,noemen ze me ook wel eens liefkozend Ziggy Boy.Ik kan die mensen nl. helemaal weg laten smelten,als ik hen met mijn mooie bruine ogen aankijk.}

^{Ik doe het schijnbaar heel goed thuis,want ik krijg van alles.Niet alleen lekker eten en drinken ,maar ook leuke dingen om mee te spelen.Ik heb ook al wel wat dingen gesloopt,hoor.Maar dan doe ik gewoon of mijn neus bloedt.Ik kan namelijk heeeeeeeel onschuldig kijken en echt ....ze  trappen er nog in ook.}

^{Ik blijk ook een talenknobbel te hebben.Jaaa,naast Spaans ken ik nu ook wat Engelse en Nederlandse woorden.Eerst snapte ik er geen fluit van ,maar die ouwelui hebben geduld ,joh.En na steeds maar weer herhalen,wist ik het ondertussen wel.Ja ,ben misschien wel half blond,maar niet dom ,natuurlijk.}

^{Maar ff serieus...ik heb het reuze naar mijn zin in Nederland.Soms mis ik wel een vriendje of vriendinnetje om me heen. Gelukkig wordt dat helemaal goed gemaakt als ik lekker de buurt ga verkennen met mijn baasjes.Er wonen hier in de buurt nl. erg veel leuke dames en heren om mee te ravotten.In alle soorten en maten,kan mij niet schelen.Ik ben altijd vriendelijk en entousiast.Zo maak je vrienden,toch.Maar ik heb het idee,dat (als ik het tenminste goed versta) mijn baasjes op zoek zijn naar een maatje.Nou ,ik hou jullie op de hoogte.Wilde nu alleen even snel laten weten,dat ik het super naar mijn zin heb.Ik en mijn familie zijn helemaal heppie de peppie.Lijkt net of ik hier altijd gewoont heb.Gek hè!! Groetjes en een knuffel}

^{van Ziggy (Perrito) xxx}

 

Noa voorheen Pruna alweer 4 maanden bij ons.

Schiphol 28 januari  00.31, vol verwachting staan we te wachten op de komst van Pruna en na 3 kwartier komen er 2 benches door de deur. Ik kan net een groot bruin oor zien en dan gaat de bench open, daar is Pruna of wel  onze Noa, verstard, angstige oogjes en 2 hele grote bruinen oren aan de zijkant van je koppie. Bovendien draag je een gebreide  gestreepte trui tegen de Hollandse kou. Wat ben je aandoenlijk en lief, we zijn meteen verkocht!

Thuis ontmoet je onze 2 siamezen Sam en Mees en dat gaat meteen wonderbaarlijk goed. Je eet gelukkig wat en ploft dan uitgeput op je kussen. Wat ben je moe, mager en je vachtje is dof en vol schilfertjes en droge plekjes. Je hebt een schimmeltje en daar heeft ACE een medicijnenkuurtje voor meegegeven.  Slapen, eten, rust, pillenkuurtje en natuurlijk  veel knuffelen doen wonderen, we zien je bij de dag opknappen.  Ook je onzekerheid en angsten ( Noa durfde niet door deuropeningen en was bang voor iedere beweging die ook maar iets weg had van een slaan of gooi beweging, hoe kan je het een dier aandoen !!! ) worden steeds minder. En we zien dat je weer plezier krijgt, je staartje dat in het begin alleen maar tegen je buik geplakt zat kwispelt  vrolijk in het rond, je geniet van de wandelingen aan een lange uitlooplijn, je loopt zelfs los op het strand! ( lekker rennen )

En één van de mooiste beloningen is de ontvangst die je ons geeft als we thuis komen, je danst bijna van vreugde.   Je vacht glimt inmiddels prachtig er is geen schilfertje meer te bekennen en je bent 2 kilo aangekomen.

Wat een voldoening!   Noa een gouden mand en wij een gouden hond!

ACE bedankt!

Rino en Suzanne Schurink

De eerste dag thuis

Mee in de auto

Uitrusten van een strandwandeling