Hoera Cyro komt,
ja hoor,daar was ie dan onze Cyro!
Rennen naar het busje dat hem bracht.
Het eerste wat ik van Cyro zag was zijn grote zwarte neus en 1 oog wat me aankeek door het gaatje van de bench, voor de rest was het allemaal haar.
Ooooh wat is ie leuk riepen mijn vriendin en ik.
Dit moet hem zijn die met die "bontjas", de andere hondjes waren nl. allemaal gladharig, stuk voor stuk allemaal schatjes!
Ik sloot hem meteen in mijn armen, wat een lieve hond.
Meteen foto's genomen van de eerste ontmoeting, lekker laten drinken, wat koekjes gegeven en toen op naar zijn gouden mandje!
Eerst nog een beetje onwennig, maar al gauw voelde hij zich thuis en begon te onspannen.
Hij kwispelde naar iedereen. en genoot van de aandacht.
Inmiddels is hij een stoere boy met veel meer zelfvertrouwen en ligt op dit moment
lekker te rollebollen in zijn mand.
Samen met de hond van mijn zus gaat het ook prima, daar heeft hij een maatje in gevonden(wat wil je, ook een Spanjaard).
Ondanks dat het beide reutjes zijn gaat het uitstekend.
Mens en dier neemt hij voor zich in door met zijn grappige knoedelstaartje te kwispelen(charmeoffencief).
Over een paar dagen gaat zijn haardos eraf, ben benieuwd wat er voor moois onder vandaan komt(is inmiddels getrimd, leuk geworden he?)
Cyro is echt een superhond, loopt voorbeeldig mee aan de riem en is heel sociaal met alle honden in de buurt.
Ik ben heel blij met hem, "Cyro" is inmiddels Pancho geworden, niet dat ik de naam niet mooi vond maar Pancho betekend "Vriend" in het Mexicaans.
Hij is dan ook mijn kleine grote vriend!
Groetjes van een hele gelukkige bazin, en een poot van Pancho!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten