Hallo Allemaal,
Wat een jaar zeg, opgevangen en verzorgd door ACE, een vlucht, aankomen in een druilerig Nederland, uren in de auto en dan midden in de nacht aankomen in mijn nieuwe huis............ pffffffff wat een ervaring zeg.
Mijn nieuwe grote vriendin vond dat ik eerst moest aansterken... goh wat vervelend, lekker eten, rusten maar vooral ook lekker naar buiten om de Nederlandse natuur ... uhh koniijnen te ontdekken.
Wat ik minder leuk vond waren de dierenarts bezoekjes maar ja die schijnen erbij te horen.
In het park heb ik vrienden voor het leven ontmoet, eerst was er Bowie.... ook een podencomix en later kwamen er Prince.... Podenco en Sting.... Whippetmix bij, we ondernemen vaak lange wandelingen en in het bos mag ik me uitleven op de konijnen.......... wanneer ik er een in het visier heb dan vergeet ik mijn omgeving en de tijd wel eens, oeps.
Na een halfjaartje in Nederland te zijn voelde ik me aardig thuis en had ik mijn plekjes in huis wel gevonden totdat de deurbel ging, buren hadden een kleine kitten gevonden en ze zochten een nieuwe grote vriendin en grote vriend voor haar....
Chijs hebben we haar genoemd, wat heeft me dat wat snuffel- en ontdekkingsuren gekost voordat we samen op de bank konden liggen. Chijs en ik zijn nu maatjes voor het leven en wanneer er een grote kat in de buurt van Chijs komt moet ik het natuurlijk als grote vriend voor haar opnemen!
Ik vond dat de tuin op sommige plekken wel een verandering mocht ondergaan, Chijs was het met me eens dus zijn we met momenten creatief bezig om er onze stempel op te drukken, we vinden het geweldig.
Ik ben een enthousiaste sociale hond die met iedereen bevriend is maar sinds enkele maanden gaat het iets minder met mijn gezondheid, mijn grote vriendin dacht dat er iets met mijn rug of heupen aan de hand was dus...... grrr weer naar de dierenarts.
We zijn nu enkele maanden en menig vervelend onderzoek verder, foto's, bloedprikken, puncties, spuitjes en pilletjes tegen de pijn.... niet leuk ik zou die tijd veel liever besteden aan het rennen in het bos maar ja dat ging de laatste tijd ook niet meer zo goed.
Morgen nog een laatste uitgebreid bloedonderzoek.... en dan hoop ik dat ze een juiste diagnose hebben kunnen stellen en mij van al mijn klachten af kunnen helpen.... wat zou het toch zijn.
Mijn grote vriendin heeft de laatste weken regelmatig contact onderhouden met Silvie en Michael, die hebben veel ervaring en hebben haar goede adviezen gegeven.
De laatste week gaat het redelijk, de pijnstillers, wandelingen en mijn vriendinnetje Chijs houden me goed op de been!
O ja wat ik ook nog met jullie wil delen is dat het eten in Nederland geweldig is, ik kan er geen genoeg van krijgen. Sommige dingen herkende ik nog uit Spanje (althans dat maakt mijn grote vriendin ervan).... de Mc Donalds herken en ruik ik dan ook al van verre afstand, ik ga watertanden en wil er het liefst even binnen kijken, misschien zit er verschil in smaak??
Met mijn leventje zit het wel snor, ik hoop dat jullie je ook thuis zijn gaan voelen en lekker verwend worden.
ACE bedankt dat jullie zo goed voor mij gezorgd hebben in Spanje, voor de nazorg wil ik jullie een apart bedankje geven, bedankt!
Een groet en poot voor iedereen namens: Florus (in Spanje droeg ik de naam Rubben), Chijs en onze grote vriendin
(Foto 1 t/m 3 zijn in de eerste maand gemaakt, de laatste is een maand terug genomen. Ik als roedelleider tijdens onze after dinner wandeling.....)
Wat een jaar zeg, opgevangen en verzorgd door ACE, een vlucht, aankomen in een druilerig Nederland, uren in de auto en dan midden in de nacht aankomen in mijn nieuwe huis............ pffffffff wat een ervaring zeg.
Mijn nieuwe grote vriendin vond dat ik eerst moest aansterken... goh wat vervelend, lekker eten, rusten maar vooral ook lekker naar buiten om de Nederlandse natuur ... uhh koniijnen te ontdekken.
Wat ik minder leuk vond waren de dierenarts bezoekjes maar ja die schijnen erbij te horen.
In het park heb ik vrienden voor het leven ontmoet, eerst was er Bowie.... ook een podencomix en later kwamen er Prince.... Podenco en Sting.... Whippetmix bij, we ondernemen vaak lange wandelingen en in het bos mag ik me uitleven op de konijnen.......... wanneer ik er een in het visier heb dan vergeet ik mijn omgeving en de tijd wel eens, oeps.
Na een halfjaartje in Nederland te zijn voelde ik me aardig thuis en had ik mijn plekjes in huis wel gevonden totdat de deurbel ging, buren hadden een kleine kitten gevonden en ze zochten een nieuwe grote vriendin en grote vriend voor haar....
Chijs hebben we haar genoemd, wat heeft me dat wat snuffel- en ontdekkingsuren gekost voordat we samen op de bank konden liggen. Chijs en ik zijn nu maatjes voor het leven en wanneer er een grote kat in de buurt van Chijs komt moet ik het natuurlijk als grote vriend voor haar opnemen!
Ik vond dat de tuin op sommige plekken wel een verandering mocht ondergaan, Chijs was het met me eens dus zijn we met momenten creatief bezig om er onze stempel op te drukken, we vinden het geweldig.
Ik ben een enthousiaste sociale hond die met iedereen bevriend is maar sinds enkele maanden gaat het iets minder met mijn gezondheid, mijn grote vriendin dacht dat er iets met mijn rug of heupen aan de hand was dus...... grrr weer naar de dierenarts.
We zijn nu enkele maanden en menig vervelend onderzoek verder, foto's, bloedprikken, puncties, spuitjes en pilletjes tegen de pijn.... niet leuk ik zou die tijd veel liever besteden aan het rennen in het bos maar ja dat ging de laatste tijd ook niet meer zo goed.
Morgen nog een laatste uitgebreid bloedonderzoek.... en dan hoop ik dat ze een juiste diagnose hebben kunnen stellen en mij van al mijn klachten af kunnen helpen.... wat zou het toch zijn.
Mijn grote vriendin heeft de laatste weken regelmatig contact onderhouden met Silvie en Michael, die hebben veel ervaring en hebben haar goede adviezen gegeven.
De laatste week gaat het redelijk, de pijnstillers, wandelingen en mijn vriendinnetje Chijs houden me goed op de been!
O ja wat ik ook nog met jullie wil delen is dat het eten in Nederland geweldig is, ik kan er geen genoeg van krijgen. Sommige dingen herkende ik nog uit Spanje (althans dat maakt mijn grote vriendin ervan).... de Mc Donalds herken en ruik ik dan ook al van verre afstand, ik ga watertanden en wil er het liefst even binnen kijken, misschien zit er verschil in smaak??
Met mijn leventje zit het wel snor, ik hoop dat jullie je ook thuis zijn gaan voelen en lekker verwend worden.
ACE bedankt dat jullie zo goed voor mij gezorgd hebben in Spanje, voor de nazorg wil ik jullie een apart bedankje geven, bedankt!
Een groet en poot voor iedereen namens: Florus (in Spanje droeg ik de naam Rubben), Chijs en onze grote vriendin
(Foto 1 t/m 3 zijn in de eerste maand gemaakt, de laatste is een maand terug genomen. Ik als roedelleider tijdens onze after dinner wandeling.....)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten