Het is nu bijna een maand geleden dat wij Bina (toen nog Renata) hebben opgehaald van vliegveld Zaventem in Brussel. Het was meteen al een lieve en makkelijke hond: ondanks dat wij net enkele minuten haar nieuwe baasjes waren liep ze rustig en braaf met ons mee tijdens de lange zoektocht naar de parkeergarage waar onze auto ook alweer stond. Lift in en lift uit en door mensenmassa’s heen en weer terug. Toen we de auto eindelijk gevonden hadden sprong Bina er gewoon in en heeft ze de hele reis naar huis een beetje gespeeld en geslapen.
Eenmaal thuis aangekomen – het was inmiddels 22.30 – ging ze direct het hele huis verkennen en bleek dus ook al te kunnen traplopen, hoewel meer klimmen eigenlijk. Daarna ging ze in een stoel liggen die inderdaad de ‘hondenstoel’ is (knap!) en heeft ze héél lang geslapen. Niet verwonderlijk natuurlijk na binnen een dag een vliegreis, een autorit en een echt huis, en waarschijnlijk allemaal voor het eerst in haar leven.
Ik ben er ’s nachts nog twee keer uit geweest omdat ze misschien de tuis in wilde. Dat wilde ze ook wel, maar niet alleen en dus hebben we samen wat door de koude nachtelijke tuin gelopen.
De eerste dagen heeft ze alle kinderen uit de buurt op bezoek gehad en was tegen allemaal even vriendelijk. Die eerste dagen hebben we haar ook op een groot omheind veld uitgelaten om te zien hoe ze met andere honden was en of ze wel bij ons in de buurt zou blijven. Tegen de vele honden die ze ontmoet is ze de eerste tien seconden heel onderdanig, om vervolgens opeens op te springen en ze uit te dagen om te spelen. Net zoals onze vorige – ook Spaanse – hond zit er absoluut geen kwaad bij en is ze heel sociaal, makkelijk en erg actief. Ze leert ook ontzettend snel: om niet meteen uit de auto te springen als de klep opengaat, om te gaan zitten als je de lijn om wil doen en om zich rustig te laten afspoelen als ze in viezigheid heeft gerold. Ze begrijpt alleen nog niet zo goed dat ze geen brokjes in de tuin hoeft te begraven en dat schoenen geen speelgoed zijn, maar dat komt nog wel. Bina is nog echt een jonge hond die graag achter vogeltjes aanjaagt en heel druk kan zijn met een balletje.
Een schot in de roos dus! We gaan ons best doen om bij de komende ACE-dag aanwezig te zijn en Bina heel trots opnieuw aan jullie voor te stellen.
Met vriendelijke groet,
Bert, Diana en Ko.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten