Dagboek van Fabienne - Luz, ons oude dametje.

Luz werd gered uit een dodenstation waar ze triest en doelloos de dagen aan zich zag voorbij zag gaan. Zonder enige kans, want daar geraak je als oud hondje nooit meer weg. 

Ze ging met ons mee, en hier is ze dan... Haar vachtje werd al lang niet meer verzorgd, haar oogjes zaten vol met etter en ook haar oortjes zijn al lang niet meer verzorgd. Ze is een schatje, een vriendelijk diertje dat sociaal is met mens en dier, die blij is met elke knuffel en gewoon dankbaar is gered te zijn...

Een oudje raakt ons altijd diep, omdat je weet dat ze ooit een thuis hadden en vandaag niet meer van tel zijn, gewoon omdat ze oud zijn. Het zal je maar overkomen... Helaad is dit vaak genoeg zo, voor mens, en voor dier… 

Informatie over Luz vind je hier.